کاربرد برخی کرم های انگلی در درمان بیماری های خود ایمن روده ای

در برخی بیماری های خودایمن از جمله بیماری التهاب روده (Inflammatory Bowel Disease) پاسخ بیش از حد سلول های Th1 و Th17 علیه میکروب های همزیست و یا آنتی ژن های خودی باعث ایجاد التهابات پیش رونده ای در بافت ها می شود که در نهایت عوارض پاتولوژیک شدیدی را به همراه خواهند داشت. با توجه به اینکه عفونت های انگلی سبب تغییر جهت پاسخ های ایمنولوژیک بدن به سمت فعال سازی سلول های Th2 و سرکوب عوامل التهاب زا، به منظور حفظ بقای کرم انگل در بدن میزبان، می شود ممکن است کرم های انگل در تعدیل پاسخ های ایمنی و سرکوب التهاب در افراد مبتلا به بیماری های خودایمن موثر باشند. در این بررسی به ارائه ی بخشی از تحقیقاتی که طی سال های اخیر در رابطه با استفاده ی درمانی از کرم های انگل جهت کنترل برخی بیماری های خودایمن انجام شده، پرداخته شده است. با توجه به نتایج بدست آمده در این مطالعات و بررسی مکانیسم های دخیل در مقابله با کرم های انگل در بدن میزبان، می توان به این نتیجه رسید که عفونت با کرم های انگل بطور قابل توجهی سبب کاهش عوارض و بهبود التهاب در بیماران مبتلا به اختلالات خودایمن می شود. با استناد بر این یافته ها می توان درمان جدیدی را برای بیماری های خودایمن با استفاده از کرم های انگل ارائه نمود.