تاثیر آمونیوم وکلسیم بر رهاسازی و قابلیت جذب پتاسیم و عملکرد گندم

به منظور بررسی تاثیر کاتیون همراه آمونیوم و کلسیم)از دو منبع کلرور کلسیم و سولفات کلسیم(بر جذب پتاسیم توسط گندم دیم و عملکرد، تیمارهای کلرور کلسیم، گچ، مخلوط اوره + کلرور پتاسیم، مخلوط گچ + کلرور پتاسیم، مخلوط کلرور کلسیم + کلرور پتاسیم و شاهد با یک طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی مقایسه شدند. با کاربرد کافی ازت، مهمترین عامل محدود کننده رشد گندم در محل آزمایش پتاسیم است. سطح ویژه زیاد خاک و لایه دوگانه پخشیده الکتریکی منقطع با کاهش نسبت سطح تماس لایه دوگانه الکتریکی با محلول خاک، موجب کاهش سرعت انتشار پتاسیم و قابلیت جذب آن برای گیاه می شود. نتایج نشان داد کاتیون همراه آمونیوم و کلسیم با غلظت بالا در الکترولیت، موجب حرکت بیشتر پتاسیم گردید. میزان مصرف کود پایه در این تحقیق که حاوی میزان زیادی پتاسیم است برای تامین پتاسیم مورد نیاز گیاه و تولید عملکرد بالا کافی نبود، بطوریکه با افزایش بیشتر پتاسیم علاوه بر کود پایه با سه تیمار کلرور کلسیم + کلرور پتاسیم، سولفات کلسیم + کلرور پتاسیم و اوره + کلرور پتاسیم هنوز عملکرد گندم افزایش یافت. کاتیون همراه کلسیم از منبع سولفات کلسیم موجب افزایش جذب پتاسیم و عملکرد گندم شد ولی کلسیم از منبع کلرور کلسیم بر جذب پتاسیم و عملکرد گندم موثر نبود. تاثیر سینرژستیکی کلسیم بر قابلیت جذب پتاسیم در معیت یون سولفات از کلر بیشتر بود. کاتیون همراه آمونیوم حتی با میزان مصرف کمتر نسبت به کلسیم، بر افزایش جذب پتاسیم و عملکرد گندم بیشتر موثر واقع شد.