تحلیل ریختاری قصه حضرت هود (ع) در ترجمه تفسیر طبری

نشان دادن توانش های ارتباطی متون قرآنی با برخی از حوزه های نوین اندیشگانی در جهان امروز، از مهمترین رسالت های دانشمندان مسلمان است. این مقاله با همین هدف نگاشته شده است و نگارنده، قصه حضرت هود (ع) را در ترجمه تفسیر طبری از دیدگاه نظریه ریخت شناسی ولادیمیر پراپ بررسی کرده است. شمارگان شخصیت ها و خویش کاری های آن ها، همچنین طرح برآمده از توالی خویش کاری ها در قصه حضرت هود (ع) با نظریه پراپ و تبصره های نظریه او همخوانی بسیار نزدیکی دارد. در زمینه حرکت های داستانی، حرکت تازه ای در این قصه دیده می شود که در الگو های شش گانه پراپ شناسانده نشده است و با آن ها تفاوت های بنیادین دارد. نظریه پراپ برآمده از مطالعه قصه های پریان روسی است و بهره گیری از این نظریه در مطالعه قصه های دینی، چنین کاستی هایی را هم به همراه دارد اما از آنجا که در این نظریه به ساختار ها توجه شده، نه اشکال جزئی و موردی، در مطالعه قصه های دینی، بسیار سودمند است. نگارنده در پایان پیشنهاد می کند که پژوهشگران ایرانی، دیگر قصه های قرآنی را نیز ریخت شناسی کنند تا با تطبیق آن ها ریخت نهایی قصه های قرآنی به دست آید.