بررسی بیوآئروسل های قارچی محیط داخل و فضای آزاد و ارتباط آن با ذرات معلق در یک بیمارستان در شهر خرم آباد

تغییرات آب و هوایی و انتشار ذرات معلق به همراه بیوآئروسل ها به عنوان یک عامل مهم افزایش واکنش های آلرژیک بخصوص در بین بیماران با سیستم ایمنی ضعیف تر معرفی شده است. هدف از این مطالعه بررسی غلظت بیوآئرسل های قارچی در ارتباط با ذرات معلق(pm10،pm1-pm2.5) در بخش های داخلی و فضای آزاد بیمارستان بزرگ آموزشی- درمانی شهر خرم آباد می باشد.
در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، به مدت 6 ماه نمونه برداری از ذرات معلق و بیوآئروسل های قارچی در 7 بخش داخلی و فضای آزاد بیمارستان مورد بررسی صورت گرفت. در مجموع 192 نمونه (168 نمونه از محیط داخل و 24 نمونه از محیط خارج) برداشت گردید. نمونه برداری از بیوآئروسل های قارچی به روش اندرسون و بوسیله Quick Take 30 با دبی L/min 3/28 و زمان min 5/2 بر روی محیط کشت سابرو دکستروز آگار حاوی کرامفنیکل صورت گرفت. همچنین ذرات معلق نیز با استفاده از Monitor Dust-Trak مدل 8520 TSI- اندازه گیری شدند. پارامترهای رطوبت نسبی و دما به وسیله دستگاه دیجیتال TES-1360 بررسی شد.
در بین بخش های مورد بررسی، بخش عفونی با CFU/m3 7/101 آلوده ترین بخش بوده و اتاق عمل با CFU/m3 4/46 کمترین آلودگی قارچی را داشت. گونه کلادوسپوریوم با 75/36% بیشترین و گونه رودوتورولا با 7/2% کمترین فراوانی را در مدت نمونه برداری داشتند. نسبت I/O<1 نشان دهنده این است که این آلودگی از محیط خارجی منشاء گرفته است.
بررسی نتایج نشان داد با افزایش رطوبت نسبی و درجه حرارت، تراکم آلاینده های مورد بررسی نیز افزایش می یابد و همچنین بین بیوآئروسل های قارچی و ذرات معلق ارتباط معناداری وجود داشت.