اثر تجویز درون صفاقی عصاره هیدروالکلی و هگزانی گل های حرارت دیده پایه ماده گیاه شاهدانه بر رفتار اضطرابی، تعادل و فعالیت حرکتی در موش صحرایی نر

کانابینوئیدهای گیاهی دکربوکسیله گیرنده های CB1 سیستم اندوکانابینوئیدی را در سیستم عصبی مرکزی فعال می کنند. سیستم اندوکانابینوئیدی با سیستم های دوپامینی و سروتونینی برهمکنش دارد و بر فرآیندهای رفتاری موثر است. هدف این تحقیق بررسی اثر عصاره هیدروالکلی و هگزانی گل های حرارت دیده پایه ماده گیاه شاهدانه حاوی کانابینوئیدهای دکربوکسیله بر اضطراب، فعالیت و تعادل حرکتی است.
در این مطالعه تجربی به طور تصادفی از موش های صحرایی نر بالغ ویستار (200 تا 250 گرم) در گروه های هفت تایی کنترل، شم (تجویز حلال با ترکیب اتانول/توئین80/سالین با نسبت 1/1/8)، تجویز صفاقی دوز mg/kg50 عصاره هیدروالکلی و دوز mg/kg50 عصاره هگزانی گل های حرارت دیده استفاده شد. سپس برای سنجش میزان اضطراب، فعالیت حرکتی و تعادل حرکتی در هر گروه به ترتیب دستگاه ماز صلیبی مرتفع، فضای باز و میله چرخان شتابدار مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با آنالیز آریانس یک طرفه و تست تعقیبی Neumann-keuls انجام شد.
نتایج نشان داد که تجویز صفاقی دوز mg/kg50 عصاره هگزانی موجب کاهش معنی دار تعداد ورود به بازوهای باز (05/0P<)، مدت زمان اقامت در بازوهای باز (01/0P<) ماز صلیبی مرتفع، و همچنین کاهش معنی دار میزان فعالیت حرکتی (01/0P<) و کاهش معنی دار زمان حفظ تعادل (001/0P<) شده است.
احتمالا تجویز عصاره هگزانی دارای کانابینوئیدهای دکربوکسیله بیشتری نسبت به عصاره هیدروالکلی است و موجب کاهش فعالیت حرکتی، زمان حفظ تعادل حرکتی و افزایش اضطراب با فعال کردن گیرنده های CB1 شده است.