رویکرد اخلاقی در ارائه ی خدمات طبی، حمایتی و تسکینی به نوزادان مبتلا به نارسایی مزمن کلیه و خانواده های آنان

نارسایی مزمن کلیوی وضعیتی تهدیدگر برای زندگی نوزادان است که خانواده های آنان را نیز تهدید می کند. بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه و خانواده های آنان تحت فشارهای جسمی، روانی و اجتماعی زیادی قرار می گیرند. بنابراین، به خدمات تسکینی و حمایتی نیازمند می شوند. به علاوه، اخلاق نقش مهمی در مراقبت از این بیماران و خانواده های آنان دارد. هدف این مطالعه، شناسایی رویکردی اخلاقی در زمینه ی فراهم سازی خدمات طبی، تسکینی و حمایتی برای نوزادان مبتلا به نارسایی مزمن کلیه و خانواده های آنان است. مطالعه ی حاضر، بر مبنای یک نمونه در گراند راند اخلاق پزشکی مرکز طبی کودکان تهران انجام شده است. نمونه ی معرفی شده، یک نوزاد پسر با تشخیص نارسایی کلیه بود که در ارزیابی های انجام شده، هیدرونفروز دوطرفه ی شدید و کیست های متعدد کلیوی، همراه با کراتینین بالا یافت شد. در بررسی های بعدی هم چنان فیلتراسیون گلومرولی پایین و فشارخون بالا وجود داشت. پزشکان پس از انجام دیالیز صفاقی اولیه، تعبیه کاتتر دیالیز صفاقی مداوم سرپایی (Continuous ambulatory peritoneal dialysis: CAPD) را تحت عمل جراحی برای انجام دیالیز مستمر پیشنهاد دادند تا در صورت رسیدن شیرخوار به سن بالاتر، کاندید پیوند کلیه شود. اما والدین رضایت ندادند و بیمار را با رضایت شخصی ترخیص کردند که چند هفته بعد، نوزاد در منزل فوت کرد. به نظر می رسد کارکنان درمانی نیازمند به کارگیری راهبردهای کارآمد اخلاقی جهت ارائه ی خدمات طبی، حمایتی و تسکینی به نوزادان مبتلا به نارسایی مزمن کلیه و خانواده های آنان هستند. این خدمات، علاوه بر خدمات تسکینی و مراقبتی جهت خانواده و بیمار، شامل حمایت روانی و یاری به خانواده ی بیمار در اتخاذ تصمیمی می شود که کم ترین ضرر را عاید بیمار کند.