بررسی میزان شیوع خشونت علیه زنان باردار در ایران: مطالعه ی مرور نظام مند و فرا تحلیل

خشونت علیه زنان در دوران بارداری به صورت خزنده ای در حال افزایش و به صورت یک چالش اجتماعی نامحسوس درآمده است؛ و با توجه به اینکه در مطالعات مختلف، آمارهای مختلفی از این مشکل منتشرشده است در مطالعه حاضر سعی شده آمار جامع و قابل اتکایی از این معضل به روش مروری نظام مند و فرا تحلیل ارائه شود تا برای آن بتوانند با دید وسیع تری اقدام به چاره جویی کرد.
32 مطالعه با استفاده از کلیدواژه های خشونت خانگی، خشونت علیه زنان، خشونت دوران بارداری، همسر آزاری، violence during pregnancy، domestic violence، از بانک های اطلاعاتی موجود در سطح کشور شامل Magiran - medlibe - sid - iranmedex و نیز بانک های اطلاعاتی لاتین Pubmed - Google scholar- Science Direct - Scopus به دست آمد. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار STATA (نسخه 11/1) و فرا تحلیل (مدل اثرات تصادفی) انجام شده و ناهمگونی بین مطالعات با استفاده از آزمون I2 بررسی شده است.
پس از انجام آنالیز آماری میزان شیوع کل خشونت در 15610 مادر باردار 52 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد:43 تا 62) و میزان انواع خشونت های فیزیکی، جنسی و روحی روانی به ترتیب خشونت فیزیکی 19 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 12 تا 26) خشونت جنسی 31 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 23 تا 38) و خشونت روحی روانی 45 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 38 تا 51) برآورد شد.
نتایج به دست آمده نشان داد شیوع بالای خشونت در دوران بارداری وابستگی زیادی با سطح تحصیلات و شغل افراد در هر دو جنس دارد که این دو مقوله رابطه تنگاتنگی با سطح فرهنگی اجتماعی جامعه دارند. لذا افزایش تسهیلات تحصیلی و شغلی می تواند یک راهبر بنیادی در کاهش این معضل باشد.