تاثیر کاربرد مدل خودمراقبتی اورم بر توانایی شناختی و عملکرد خود مراقبتی بیماران بستری در بخش داخلی قلب بیمارستان امام رضا (ع) سیرجان

با توجه به این که عمده ترین علل مرگ ومیر و بستری مجدد بیماران مبتلا به بیماری های قلبی ریشه در اجرای برنامه خودمراقبتی نادرست و کافی نبودن آموزش به این بیماران دارد، لذا پژوهش حاضر به منظور تعیین تاثیر کاربرد مدل خودمراقبتی اورم بر توانایی خود مراقبتی بیماران بستری در بخش داخلی قلب بیمارستان امام رضا (ع) سیرجان صورت گرفته است.
در این پژوهش نیمه تجربی، تعداد 80 نفر از بیماران با مورد شناخته شده قلبی، به صورت تصادفی انتخاب گردیدند و به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. ابتدا پیش آزمون از بیماران به عمل آمد، سپس هر بیمار گروه آزمون ضمن اجرای مدل اورم در بخش، یک برنامه آموزشی 5 جلسه ای 20 دقیقه ای همراه با ارائه پمفلت آموزشی به صورت انفرادی و پرسش و پاسخ دریافت نمود، درحالی که گروه کنترل مراقبت معمول را دریافت نمودند. پس آزمون زمان ترخیص از بیماران دو گروه به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری پارامتریک و غیر پارامتریک و به کمک نرم افزار آماری SPSS ویرایش 16 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.
میانگین نمره توانایی شناختی خودمراقبتی در گروه آزمون، قبل از انجام مداخله از 0/15±2/03 به 0/001 ± 12 بعد از مداخله افزایش پیدا کرد. میانگین نمره توانایی عملکردی در گروه آزمون قبل از انجام مداخله از 9/51 ± 32/28 به 3/96 ±43/105 بعد از انجام مداخله افزایش پیدا کرد. اختلاف معنی دار آماری بین افزایش توانایی خود مراقبتی قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون، دیده شد (0/001>P). درحالی که در گروه کنترل اختلاف معنی دار نبود. (0/05

بحث و نتیجه گیری

کاربرد مدل خودمراقبتی اورم و بکارگیری برنامه آموزش خودمراقبتی، تاثیر مثبتی در افزایش توانایی خودمراقبتی بیماران موردمطالعه داشت و آموزش یکی از روش های مناسب و لازم برای ارتقای توانایی خودمراقبتی بود. لذا توصیه می شود که پرستاران با کاربرد برنامه خودمراقبتی اورم در برنامه مراقبتی بیماران مبتلا به بیماری های مزمن خصوصا بیماران قلبی موجبات افزایش توان خودمراقبتی این بیماران را فراهم نمایند.