خصوصیات موکوس گردن رحم و وضعیت هورمونی در تلقیح گاوهای هلشتاین

مطالعه حاضر به منظور توصیف موکوس گردن رحم (CM) جمع آوری شده هنگام تلقیح گاوهای هلشتاین و تعیین ارتباط الگوی ترشح با آبستنی انجام شد. موکوس از قسمت میانی گردن رحم 64 گاو مبتلا به فحلی خود به خودی (SE) و فحلی القایی (IE) جمع آوری شد. مقدار، الگو و قوام موکوس، pH، الگوهای آرایش درختی و تحرک اسپرم مشاهده شدند. سطوح پروژسترون و استرادیول 17β در سرم نیز تعیین شدند. تشخیص آبستنی به وسیله اولتراسونوگرافی ترانس رکتال 60 روز پس از تلقیح انجام گرفت. ترشح موکوس گاوهای مبتلا به SE به طور معنی داری با گاوهای مبتلا به IE متفاوت بود، که نشان دهنده درجه تبلور کمتر (SE 2.00; IE 2.75) و سطح پایین تر هورمون های استروئیدی (P4: SE 0.17 ng/ml and IE 0.33 ng/ml (t 1.99547 α 0.05); E2: SE 30.95 pg/ml and IE 47.76 pg/ml (t 1.99495 α 0.05)) می باشد. در گاوهای آبستن (P)، سطح پروژسترون کمتر و استروژن بیشتری نسبت به آنچه در گاوهای غیر آبستن (N) دیده شد (P4: P 0.20 ng/ml and N 0.44 ng/ml (t 1.99602 α 0.05); E2: P 54.77 pg/ml and N 40.75 pg/ml (t 1.99505 α 0.05))، بود. به عنوان نتیجه گیری، آبستنی در ارتباط با ترشح شفاف و آبکی (شبیه سفیده تخم مرغ) با درجه 25/2 انشعابات آرایش درختی، وجود برگ های سرخس غیر معمول، همراه با تشکیل روزت و سوزن ها یا خارهای روی ریل ناشی از سطوح پایین پروژسترون همراه با مقادیر بالای استروژن ها بود.