روش های تشدید کننده انتقال ژن به اسپرم گوسفند

انتقال ژن به واسطه اسپرم می تواند یک روش ساده و ارزان برای تولید جانوران تراریخته باشد، اما کارایی این روش هنوز پایین است که می تواند به علت ورود مقدار ناکافی DNA خارجی به اسپرم باشد. هدف از این مطالعه بررسی روش های تشدید کننده جذب DNA خارجی توسط اسپرم گوسفند مانند لیپوفکشن، انجماد سریع و تیمار با تریتون X100 و DMSO در میزان جذب و تحرک اسپرم های دارای جذب بود. در آزمایش اول اسپرم گوسفند با کمپلکسی از مقادیر مختلف پلاسمید نشاندار شده با ماده فلورسنت رودآمین و لیپوفکتامین2000 گرمخانه گذاری شدند. در آزمایش دوم اسپرم ها با تریتون X100 یا دی متیل سولفوکساید منجمد شدند. نتایج نشان داد که میزان ترانسفکشن در گروه لیپوزوم/DNA 100 نانوگرم کمتر از گروه بدون لیپوزوم بود اما در گروه های 300 و600 نانوگرم اختلاف معنی داری وجود نداشت. در شدت جذب و تحرک نیز اختلاف معنی داری بین گروه های مختلف وجود نداشت. همچنین هیچ کدام از اسپرم های دارای جذب DNA خارجی، متحرک نبودند. لذا انتقال با واسطه لیپوزم باعث بهبود میزان ترانسفکشن نشد. همه اسپرم های تیمار شده با تریتون X100 و منجمد شده پلاسمید نشان دار را به خود جذب کرده بودند اما همه آن ها بی حرکت بودند. در اسپرم های تیمار شده با دی متیل سولفوکساید با غلظت نهایی 1/0%، میزان جذب نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری (P<0.05) بیشتر بود (40/69% در مقابل 80/57%). میزان تحرک در گروه تیمار و گروه شاهد اختلاف معنی داری نداشت. نتیجه آن که استفاده از لیپوفکتامین نتوانست نه میزان ترانسفکشن را بهبود بخشد و نه اسپرم های ترانسفکت شده متحرک تولید کند. اگر تیمارهای تخریب کننده غشاء مثل انجماد و تیمار با تریتون X100 به هسته اسپرم صدمه نزنند، این اسپرم ها می توانند بدون نیاز به انتخاب جهت تزریق داخل سیتوپلاسمی ااسیت استفاده شوند.