اثر تراکم گیاهی و زمان محلول پاشی سولفات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت هیبرید سینگل کراس 704 در شرایط آب و هوایی خوزستان

به منظور بررسی اثر تراکم بوته و زمان محلول پاشی سولفات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای هیبرید سینگل کراس 704 آزمایشی در تابستان سال زراعی 1389 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل-های مورد مطالعه شامل تراکم در سه سطح (65000، 75000 و 85000 بوته در هکتار) و زمان محلول پاشی سولفات روی در مرحله دوازده برگی، در مرحله ظهور گل آذین نر و50 درصد از غلظت سولفات روی در مرحله دوازده برگی و 50 درصد از غلظت سولفات روی در مرحله ظهور گل آذین نر و شاهد (عدم محلول پاشی سولفات روی) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر تراکم بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، شاخص سطح برگ، وزن هزار دانه و تعداد دانه در بلال معنی دار بود. بیش ترین عملکرد دانه به تراکم 75000 بوته در هکتار و زمان محلول پاشی 50 درصد در مرحله دوازده برگی و 50 درصد در مرحله ظهور گل آذین نر با متوسط 3/9843 کیلو گرم در هکتار و کم ترین به تراکم 65000 بوته در هکتار و تیمار شاهد (عدم محلول پاشی سولفات روی) با متوسط 9/7751 کیلو گرم در هکتار تعلق داشت. بیش ترین عملکرد بیولوژیکی در تراکم 75000 بوته در هکتار و عدم محلول پاشی سولفات روی با متوسط 07/20276 کیلو گرم در هکتار و کم ترین نیز در تراکم 65000 بوته در هکتار و تیمار محلول پاشی در مرحله دوازده برگی با متوسط 31/15960 کیلو گرم در هکتار حاصل شد. تعداد دانه در بلال در تیمار محلول پاشی 50 درصد در مرحله دوازده برگی و 50 درصد در مرحله ظهور گل آذین نر به بیش ترین مقدار خود رسید. با توجه به عوامل مدیریتی و به زراعی و همچنین نتایج این تحقیق باید به افزایش تعداد دانه در بلال در جهت دستیابی به عملکرد دانه بیش تر توجه داشت، از نگاه روابط منبع و مخزن بخشی، از عملکرد بیولوژیکی (که شامل قسمت های رویشی به عنوان منبع و بخش دیگر یعنی تعداد دانه در ردیف که به عنوان مخزن به شمار می رود). با افزایش هم زمان منبع و مخزن عملکرد اقتصادی یعنی عملکرد دانه ی بالا قابل دستیابی می باشد.