اثر متقابل پلی مورفیسم های C677T و A1298Cژن متیلن تترا هیدروفولات ردوکتاز (MTHFR) و رژیم غذائی کاهش وزن در درمان مبتلایان به کبد چرب غیر الکلی

بیماری کبد چرب غیر الکلی ( Non-alcoholic fatty liver disease یا NAFLD) شایع ترین بیماری کبدی در دنیاست. عوامل ژنتیکی، پیدایش و توسعه بیماری را تحت تاثیر قرار می دهد. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر متقابل کاهش وزن و نقش پلی مورفیسم های ژن متیلن تتراهیدروفولات ردوکتاز (MTHFR) بر شاخص های بیماری کبد چرب انجام شد.
50 بیمار، به مدت شش ماه تحت رژیم غذائی کاهش وزن قرار گرفتند. مطالعه حاضر کار آزمایی تک-گروهی (Single-arm trial) بود. شاخص های تن سنجی، دریافت تغذیه ای، فعالیت بدنی و سطح آنزیم های کبدی در ابتدا، ماه سوم و ششم مداخله و هم چنین مقدار چربی های خون، هموسیستئین، مالون دی آلدهید، TNF-α، اینترلوکین-6 و سیتوکراتین 18 در ابتدا و ماه ششم اندازه گیری شدند. پلی مورفیسم های C677T و A1298C ژن MTHFR به ترتیب با روش های PCR-RFLP و Tetra-ARMSنیز تعیین گردید.
44 بیمار، مداخله را کامل کردند. بر اساس پلی مورفیسم های MTHFR، بیماران به دو گروه (CC) و (AC) 35 نفر، (CT+TT) و (AC) 9 نفر تقسیم شدند. در پایان ماه سوم و ششم مطالعه دو گروه کاهش وزن مشابه داشتند. در گروه ژنوتیپ CC، گلوکز خون ناشتا (012/0 =p (، کلسترول تام )001/0 = p (، -C ) LDL004/0 = p (کاهش معنی دار پیدا کرد. در گروه ژنوتیپ CT+TT، علی رغم کاهش وزن 6/6 درصد در پایان ماه ششم، آنزیم های کبدی کاهش معنی دار نیافت و میزان هموسیستئین سرم بالاتر از مقدار طبیعی اما افزایش معنی دار پیدا نکرد.
استنتاج: با توجه به عدم کاهش معنی دار آنزیم های کبدی در گروه ژنوتیپ CT+TT، پلی مورفیسم های MTHFR باید در درمان کبد چرب مد نظر قرار گیرند.