اثرات عصاره هیدروالکلی گیاه چایل اوتی بر روی فاگوسیتوز و انفجار تنفسی از عملکردهای ماکروفاژهای صفاقی در موش سوری

در برخی از مطالعات گذشته به اثرات ضد التهاب به گیاه چایل اشاره شده است، ولی تا کنون تحقیق جامعی در مورد اثرات این گیاه بر عملکردهای سیستم ایمنی صورت نگرفته است. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات تعدیل کنندگی گیاهچایل اوتی بر پاسخ های ماکروفاژها در موشهای سوری پرداخته شده است.
این مطالعه از نوع مداخله ای –تجربی است . جامعه مورد مطالعه شامل 40 موش نر سوری است که به طور تصادفی در سه گروه تیمار و یک گروه شاهد قرار گرفتند ( هرگروه 10 موش).موشهای گروه تیمار به مدت سه هفته، هر روز، عصاره هیدروالکلی گیاه چایلوتی را به میزان mg/Kg100، 200 و یا 400 به صورت خوراکی دریافت نمودند. موشهای گروه شاهد هم حجم موشهای گروه تیمار PBS دریافت نمودند. در انتهای مطالعه ماکروفاژهای صفاقی از موشها جدا شده و میزان برداشت نوترال رد، شدت انفجار تنفسی پس از چالش با تترافوبول استات و شدت انفجار تنفسی پس از چالش با مخمر اپسونیزه در بین آنها سنجیده شد. جهت مقایسه داده ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه(ANOVA) و Tukey’s test استفاده شد. در تمام بررسی ها 05/0>p به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد.
نتایج حاصل از تحریک سلول های ماکروفاژ با استرفوربول نشان دهنده کاهش معنی دار قابلیت انفجارتنفسی در سلول های ماکروفاژ استحصال شده از موشهای تحت تیمار با عصاره هیدروالکلی چایل اوتی در مقایسه با گروه کنترل می باشد (01/0 p<). با این حال زمانی که از مخمر اپسونیزه به عنوان عامل محرک برای سلولهای ماکروفاژ استفاده شد، تفاوت معنی داری بین گروه ها شاهد و تیمار از نظر قابلیت انفجار تنفسی وجود نداشت .همچنین نتایج برداشت نوترال رد توسط ماکروفاژها نیز نشان دهنده عدم اختلاف معنی دار بین ماکروفاژهای استحصال شده از گروه ها شاهد و تیمار می باشد.
با وجودی که دریافت عصاره هیدروالکلی چایل اوتی منجر به کاهش تولید رادیکالهای آزاد بالقوه آسیب رسان می شود، بر قابلیت سلول های ماکروفاژ در چالش با یک عفونت واقعی، اختلالی ایجاد نمی کند.