بهینه سازی سامانه ترکیبی زهکش روباز و مخازن تاخیری

هدف این تحقیق توسعه مدل بهینه سازی برای یک سامانه ترکیبی زهکش روباز و مخازن تاخیری و تحلیل حساسیت ابعاد بهینه آن به عوامل شبیه سازی هیدروژیکی می باشد. به منظور شبیه سازی جریان سیلاب حوضه های بالادست و رواناب سامانه زهکش روباز اراضی کشاورزی، از مدل هیدرولوژیکی HEC-HMS استفاده شده و مدل بهینه سازی برای تعیین ابعاد بهینه سامانه ترکیبی زهکش روباز و مخازن تاخیری تدوین شده است. بعد از تعیین ابعاد بهینه سامانه ترکیبی زهکش روباز و مخازن تاخیری، تحلیل حساسیت بر روی ابعاد بهینه سامانه ترکیب نسبت به عوامل شبیه سازی سیلاب نظیر مقدار بارش، زمان تاخیر و شماره منحنی حوضه ها انجام گرفته شد. نتایج تحقیق نشان داد که مهم ترین عامل موثر در تعیین ابعاد بهینه سد های تاخیری و کانال زهکش و هزینه های آن ها، شماره منحنی (CN) بوده است به طوری که با 10 درصد خطا در محاسبه شماره منحنی به ترتیب خطایی به میزان 21، 25 و 24 درصد را در ارتفاع بهینه سدها، عمق بهینه زهکش ها و هزینه ی کمینه موجب می گردد. همچنین خطای ناشی از محاسبه بارش در مراتبی کمتر از شماره منحنی (CN)، بر روی ابعاد بهینه و هزینه های طرح اثرگذار است که تغییر 10 درصدی در عمق بارش به ترتیب موجب 7، 8 و 10 درصد خطا در برآورد ارتفاع بهینه سدها، عمق بهینه زهکش و هزینه کل می شود. زمان تاخیر زیرحوضه ها نیز در این تحقیق، عامل کم اهمیتی در محاسبه ابعاد بهینه شناخته شد. تغییرات 10 درصدی آن به طور متوسط موجب 5/2 درصد خطا در محاسبه ابعاد و هزینه ها می گردد