بررسی ارتباط تعارض کار- خانواده با کیفیت زندگی در ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی شهرستان اهواز

ماماها به عنوان یکی از گروه های اصلی ارائه دهنده خدمات در نظام سلامت هستند و به دلیل استرس زا بودن شغل در معرض خطر فرسودگی شغلی و پیامدهای ناشی از تعارض کار-خانواده قرار دارند. لذا این امر بر کیفیت زندگی آنان تاثیرگذار است. به همین دلیل شناخت عوامل تاثیرگذار بر کیفیت زندگی، می تواند برنامه ریزی برای آموزش مدیریت تعارض کار-خانواده را برای زنان ماما در برداشته باشد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر تعارض کار-خانواده بر کیفیت زندگی ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی شهر اهواز در سال 94-1393 انجام گرفته است.
روش پژوهش حاضر مقطعی است. ابزار این پژوهش «پرسش نامه تعارض کار-خانواده کارلسون» و پرسش نامه«کیفیت زندگی» بود که روایی و پایایی این دو پرسش نامه به تایید رسیده است. 261 پرسش نامه در بین ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی-درمانی شهر اهواز توزیع و داده های 229 پرسش نامه با استفاده از نرم افزار آماری SPSS vol.18 از طریق شاخص های آمار توصیفی(فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و شاخص های آمار تحلیلی(ضریب همبستگی پیرسون) تجزیه و تحلیل شدند.
یافته های پژوهش: یافته های به دست آمده نشان داد که بین تعارض کار-خانواده و کیفیت زندگی همبستگی منفی و معنادار وجود دارد(P<0.01).
بر اساس یافته های این مطالعه که نشان دهنده رابطه بین کیفیت زندگی با تعارض کار-خانواده در ماماها می باشد؛ می توان نتیجه گرفت، که برگزاری دوره های آموزشی مدون برای کارمندان بخش درمانی به ویژه ماماها ضروری به نظر می رسد. تا بدین صورت بتوان اثرات منفی تعارض کار-خانواده را به حداقل ممکن کاهش داد و گامی مهم در افزایش کیفیت کاری در حیطه مهمی از نظام سلامت برداشت.