تاثیر برخی تیمارهای شیمیایی و هورمونی بر شکستن خواب بذر گونه های بادام و هلو (Prunus spp)

در این پژوهش جوانه زنی بذرهای گونه های مختلف جنس Prunus شامل Prunus communis L.، Prunus scoparia Spach، Prunus haussknechtii Bornm وPrunus persicaL. مطالعه شد. برای این کار ابتدا، بذرهای بالغ بدون پوشش پوسته چوبی به مدت 30 دقیقه تحت تیمار تترامتیل تیورام دی سولفید 2 درصد ضد عفونی شدند. بذرهای مربوط به هر گونه در سه گروه (هر گروه حاوی 90 بذر در سه تکرار 30 تایی) تقسیم شدند و هر گروه پس از تیمار با شاهد (آب مقطر)، هورمون اسید جیبرلیک (250 و500 میلی گرم در لیتر) و آب اکسیژنه (5/0 و 1 درصد) در پرلیت مرطوب و در دمای 7 سانتی گراد به مدت 10 هفته به منظور بررسی و ثبت درصد جوانه زنی در هر هفته چینه سرمایی شدند. طی مدت انبار مانی، تعداد بذرهای جوانه زده، درصد جوانه زنی، میانگین زمان جوانه زنی و میانگین سرعت جوانه زنی ثبت شد. نتایج نشان داد بین گونه های مطالعه شده از نظر زمان جوانه زنی تفاوت معنا داری وجود داشت به طوری کهP. communis L. و P. persicaL. به ترتیب کمترین و بیشترین زمان برای شکستن خواب و جوانه زنی بذرها در بین گونه های مطالعه شده را داشتند . غلظت های مختلف آب اکسیژنه و اسید جیبرلیک روی بذر هر کدام از گونه های مطالعه شده اثر معنا داری در شکست خواب آنها داشت. بعد از پنج هفته، تیمار های آب اکسیژنه 5/0 درصد، اسید جیبرلیک500 و 250 میلی گرم در لیتر به ترتیب بیشترین تاثیر را در شکستن خواب بذر گونه های P. scoparia(68 درصد جوانه زنی)، P. communis L (60 درصد جوانه زنی)، P. haussknechtii (42 درصد جوانه زنی) و P. persica(34 درصد جوانه زنی) داشتند در حالی که در تیمار شاهد بذر هیچ کدام از گونه ها جوانه نزدند.