بررسی امکان کاهش پفی شدن میوه نارنگی انشو (Citrus unshiu) در شرق مازندران

پفی شدن یک ناهنجاری فیزیولوژیکی در برخی ارقام مرکبات است که سبب جدا شدن پوست از گوشت، کاهش بازارپسندی ، افزایش خسار ت های پوست و کاهش خاصیت انباری میوه می شود. به منظور امکان کاهش این ناهنجاری، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 11 تیمار: 1. شاهد؛ 2. مونو آمونیم فسفات؛ 3. کلرور کلسیم؛ 4. نیترات پتاسیم؛ 5. مونو آمونیم فسفات + نیترات پتاسیم؛ 6. GA3؛ 7. 2،4-D؛ 8. مونو آمونیم فسفات + GA3؛ 9. نیترات پتاسیم +2،4-D ؛ 10. نیترات پتاسیم + GA3 و 11. 2،4-D+GA3 و 4 تکرار با درختان بالغ نارنگی انشو با پایه نارنج انجام شد. نتایج نشان داد که همه تیمارها سبب افزایش جرم حجمی پوست میوه نسبت به شاهد شدند. بهترین تیمارها در افزایش جرم حجمی پوست، تیمارهای ترکیبی GA3 یعنی تیمارهای 8، 10 و 11 و تیمار تغذیه ای مونو آمونیم فسفات بودند که این تیمار بالاترین اندازه میوه را نیز تولید کرد. هرچه اندازه و وزن میوه ها بیشتر بود، تعداد میوه های با پوست پفی شده نیز بیشتر بود. غلظت مس در برگ، همبستگی مثبت و غلظت فسفر، همبستگی منفی و معناداری با عارضه پفی شدن نشان داد. بنابراین، با توجه به نتایج این آزمایش، توصیه می شود در زمان تغییر رنگ میوه از محلول پاشی کودهای فسفره استفاده شود؛ در مقابل، استفاده از سموم با ترکیبات مسی تا حد امکان کاهش یابد.