بررسی تاثیر ماساژ افلوراژ بر میزان تحمل و حداکثر قدرت مشت کردن، پس از خستگی در زنان جوان سالم

دست یکی از مهم ترین اندام های انسان است که در بسیاری از فعالیت ها مانند عمل گرفتن، از آن استفاده می شود. از سوی دیگر، انجام فعالیت طولانی مدت عضلات منجر به خستگی می گردد. یکی از راه های کاهش این خستگی، انجام ماساژ است. مطالعات انجام شده در خصوص تاثیر ماساژ بر قدرت و تحمل عضلانی محدود می باشد. علاوه بر این، همخوانی در نتایج مطالعات مشابه در دسترس، وجود ندارد. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، استفاده از یک روش ساده ماساژ و بررسی تاثیر آن بر قدرت و تحمل عضلانی به دنبال خستگی بود.
49 نفر از دانشجویان دختر 18 تا 30 ساله دانشکده علوم توان بخشی شیراز، به روش تصادفی برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. آزمون ها شامل اندازه گیری حداکثر قدرت و زمان تحمل مشت کردن بود. تاثیر ماساژ و استراحت به تنهایی، بر این دو متغیر در 2 جلسه مجزا بررسی گردید. برای متغیر حداکثر قدرت عضلانی، از آزمون Paired t و جهت متغیر زمان تحمل عضلانی از معادل ناپارامتری آن، یعنی آزمون Wilcoxon استفاده گردید. در نهایت، داده ها در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در پژوهش حاضر، قدرت مشت کردن پس از خستگی کاهش یافت. انجام ماساژ افلوراژ پس از خستگی، به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد باعث افزایش قدرت مشت کردن گردید (050/0 > P).
انجام ماساژ افلوراژ، منجر به بهبود قدرت مشت کردن پس از خستگی گردید؛ در حالی که بر میزان تحمل مشت کردن اثری نداشت.