رابطه سلامت کودک و رضایت شغلی والدین در میان کارکنان آموزش وپرورش شهر مشهد

مطالعات جهانی نشان می دهد که مشکلات سلامتی کودکان از شرایط اجتماعی که خود و والدین آن ها در آن کار و زندگی می کنند، تاثیر می پذیرد. ازجمله شرایط کار و اشتغال والدین در مشاغل گوناگون عامل تاثیرگذاری بر سلامت جسمی و روانی کودکان است. با توجه به محدودیت مطالعات ایرانی، در این پژوهش به بررسی ارتباط رضایت والدین از شغل و سلامت فرزندان آن ها پرداخته شده است.
در این مطالعه همبستگی، نمونه ای شامل 200 نفر زن و مرد دارای فرزند 5 تا 18 ساله از ادارات آموزش وپرورش و مدارس چهار منطقه آموزش وپرورش شهر مشهد به روش تصادفی طبقه ای با در نظر گرفتن جنس به عنوان طبقه مطالعه، با توجه به معیارهای ورود و خروج تحقیق انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از فهرست وارسی اطلاعات جمعیت شناختی، فرم 20 سوالی پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا و فرم 28 سوالی پرسش نامه سلامت کودک انجام شد. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS و با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی و تحلیل رگرسیون خطی گام به گام انجام شد.
ابعاد سلامت کودک به طور متفاوت و معناداری توسط سه بعد رضایت شغلی تبیین شدند. با توجه به 12 مدل رگرسیون اجراشده، بیشترین تبیین مربوط به بعد اثر عاطفی کودک (10 درصد توسط: رضایت بیرونی و رضایت کل)، نمره کل سلامت کودک (5/8 درصد: توسط رضایت کل) و بعد مشکلات عاطفی (7/7 درصد: توسط رضایت درونی) بود. دو بعد درد و انسجام خانواده توسط هیچ یک از ابعاد رضایت شغلی تبیین نشد.
رضایت شغلی والدین با سلامت کودکان در ارتباط است و تا حدی نقش تبیین کننده ای در سلامت کودکان ایفا می کند. علیرغم اهمیت شرایط کار والدین و تاثیر آن بر سلامت کودکان به عنوان یکی از تعیین کننده های اجتماعی سلامت در منابع جهانی، در ایران به این موضوع هنوز پرداخته نشده است. پیشنهاد می گردد پژوهش های آتی به بررسی این ارتباط و چگونگی تاثیر شرایط اشتغال در گروه های مختلف اجتماعی- اقتصادی توجه نمایند.