نگرشی جدید بر روش واکنش سیل واحد در اولویت بندی عملیات کنترل سیل زیرحوضه ها

با توجه به خطر روزافزون سیل در تمام نقاط جهان از جمله ایران، تعیین مناطق سیل خیز و اولویت بندی این مناطق در جهت کنترل سیل امری ضروری است. در این تحقیق نگرشی جدید بر روش واکنش سیل واحد با عنوان روش کاهش سیل مطرح شد و از این نگرش به منظور اولویت-بندی اقدامات کنترل سیل زیرحوضه های بالادست سد کارده در استان خراسان رضوی استفاده گردید. به این منظور، پس از تقسیم حوضه ی مورد مطالعه به 24 زیرحوضه، خصوصیات فیزیکی حوضه و زیرحوضه ها از طریق نرم افزار جانبی HEC-GeoHMS، در محیط ArcGIS تهیه شد. پس از واسنجی مدل HEC-HMS از طریق داده های یک واقعه ی بارش-رواناب، رواناب حاصل از بارش طراحی با دوره ی بازگشت 50 سال با استفاده از این مدل شبیه سازی گردید. سپس اولویت بندی سیل خیزی زیرحوضه ها به روش واکنش سیل واحد و اولویت بندی اقدامات کنترل سیل به روش کاهش سیل انجام شد. نتایج نشان داد در حوضه ی مورد مطالعه سیل خیزترین زیرحوضه لزوما مناسب ترین زیرحوضه برای اقدامات کنترل سیلاب نمی باشد و به طور کلی نتایج اولویت بندی اقدامات کنترل سیل زیرحوضه ها تفاوت زیادی با اولویت بندی سیل خیزی آنها دارد. در ادامه تاثیر تداوم بارش بر روی اولویت بندی زیرحوضه ها بررسی شد. نتایج نشان داد تداوم بارش تاثیر قابل توجهی بر اولویت بندی زیرحوضه ها دارد.