کاربرد روش سطح بازتاب مشترک (CRS) در بهبود کیفیت مقاطع برانبارش

هدف اصلی در پردازش داده های بازتابی، به دست آوردن بهترین تصویر از ساختارهای زیرسطحی است. پردازش در محیط های با ساختار پیچیده و یا در داده هایی با نسبت سیگنال به نوفه پایین، بسیار مشکل و زمان بر است و نیاز به چندین بار تکرار مراحل پردازش دارد. در این پژوهش با معرفی روش سطح بازتاب مشترک(CRS) به عنوان یکی از روش های پردازش مبتنی بر داده، داده های لرزه نگاری بازتابی منطقه ای در ایران مورد پردازش قرار گرفته است. در ابتدا این داده ها به دو روش متداول پردازشی، تصحیح دینامیک و تصحیح شیب که صحت روش های استفاده شده به شدت به مدل سرعتی لایه های زمین بستگی دارد، پردازش شده و سپس، مقطع برانبارش آن تهیه گردید. در این مقطع، برخی از رخدادها به دلایل مختلف به خوبی آشکار نشده اند، لذا لزوم استفاده از روش دیگری برای غلبه بر این مشکلات ضروری به نظر می رسید. بنابراین در مرتبه دوم، این داده ها به کمک روش برانبارش سطح بازتاب مشترک(CRS) مورد پردازش قرار گرفتند. در مقطع برانبارش به دست آمده از این روش، مشاهده شد که رخدادهای بازتابی بیشتر آشکار شده و همچنین پیوستگی آن ها نیز بهتر حفظ شده است.