مروری بر مکانیزم های افزایش بازیافت نفت توسط تزریق آب کربناته

تزریق گاز CO2 در مخازن نفتی برای ازدیاد برداشت با چالش هایی مانند در دسترس نبودن گاز CO2 و راندمان روبش پایین آن مواجه است که زمینه را برای ظهور روش های دیگری برای بهبود مشکلات ذکر شده فراهم می کند. یکی از این روش های ازدیاد برداشت، تزریق آب کربناته (غنی شده از CO2) می باشد. در این روش، CO2 به جای تزریق شدن مستقیم در مخزن، به صورت محلول در آب تزریق می شود. با این روش، برخی مشکلات تزریق CO2 از قبیل تفکیک گرانشی و راندمان روبش ضعیف، بهبود می یابد. همچنین در چارچوب ذخیره سازی CO2، تزریق آب کربناته می تواند عملکرد مناسب تری داشته باشد؛ چراکه با تزریق CO2 به صورت محلول، خطر نشت این گاز از مخزن به حداقل می رسد. در این تحقیق به بررسی روش تزریق آب کربناته به منظور ازدیاد برداشت نفت پرداخته می شود. در تزریق آب کربناته، آب پس از حل شدن مقادیر قابل توجهی CO2 در آن، به درون مخزن تزریق می شود. در هنگام تماس این محلول با نفت، CO2 به دلیل حلالیت بیشتری که در نفت نسبت به حلالیتش در آب دارد، از فاز آبی به فاز نفتی انتقال می یابد. پارامترهای موثر در عملکرد روش تزریق آب کربناته مانند حلالیت CO2 در آب و نفت، تغییرات چگالی و گرانروی، تغییرات pH و کشش بین سطحی بیان می شود. سپس مکانیزم های افزایش بازیافت نفت توسط روش تزریق آب کربناته مورد بررسی قرار می گیرد.