رابطه بین تمایزیافتگی خود با آمادگی به اعتیاد بر اساس نظام خانوادگی بوون

عوامل و زمینه های بسیاری در شکل گیری اعتیاد وجود دارند که یکی از مهم ترین آن ها نظام خانواده می باشد. اعتیاد به مواد مخدر اغلب دامن گیر افرادی می شود که از آمادگی برای ابتلا برخوردارند. لذا، هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه تمایزیافتگی خود و مولفه های آن با آمادگی به اعتیاد دانشجویان دانشگاه بجنورد می باشد.
جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه بجنورد در نیمسال دوم سال تحصیلی 93-1392 بودند که از بین آن ها 120 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه تمایزیافتگی خود و آمادگی به اعتیاد استفاده شد. جهت تحلیل داده ها، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزار SPSS-19 و برای اعتباریابی، تحلیل عاملی تائیدی با استفاده از نرم افزار AMOS-21 به کار گرفته شد.
یافته ها نشان داد، ضریب همبستگی بین واکنش عاطفی (0/001 < p، 0/225- = r)، موقعیت من (0/001 < p، 0/193- = r)، گسلش عاطفی (0/001 < p، 0/561- = r) و آمیختگی به دیگران (0/001 < p، 0/136- = r) با آمادگی به اعتیاد منفی و معنی دار می باشد. تحلیل رگرسیون با روش گام به گام نشان داد از میان چهار مولفه تمایزیافتگی خود، فقط دو متغیر گسلش عاطفی و موقعیت من جواز ورود به معادله رگرسیون را پیدا کردند (0/361 = 2R، 0/0001 < p).
نتایج نشان داد می توان آمادگی به اعتیاد دانشجویان را از طریق تمایزیافتگی خود و مولفه هایش پیش بینی نمود. همچنین در نظر گرفتن دو متغیر گسلش عاطفی و موقعیت من در برنامه های غربالگری در زمینه اعتیاد، توصیه می شود.