ناکامی دولت اخوان المسلمین پس از انقلاب 2011 مصر (رویکردی جامعه شناختی)

فروپاشی نظام قدیم مصر و حکومت سی ساله حسنی مبارک، این امید را در دل انقلابیون به وجودآورد که اهداف و شعارهای انقلاب ژانویه 2011، دست یافتنی هستند. حرکت به سوی فرایندهای مسالمت آمیز انتقال قدرت و برگزاری انتخابات آزاد، ازجمله این اهداف بود که با انتخاب محمد مرسی از حزب اسلام گرای اخوان المسلمین به مقام ریاست جمهوری ازسوی مردم، محقق شد؛ بااین حال، رئیس جمهور منتخب مردم، پس از یک سال با مخالفت بخش عمده ای از جامعه، روبه رو شد و در این میان، ارتش به عنوان سازمان یافته ترین نیروی سیاسی موجود، وضعیت پیش آمده را موقعیتی مناسب برای بازیابی و تحکیم قدرت ازدست رفته خود دید و سرانجام با پوشش حمایت مردمی به کودتا دست زد؛ حال، این پرسش پیش می آید که «دلایل و زمینه های جامعه شناختی سقوط زودهنگام دولت قانونی اخوان المسلمین و روی کارآمدن دولت نظامیان در مصر چه بود؟»؛ پژوهش حاضر می کوشد از منظر جامعه شناسی سیاسی و با بهره گیری از نظریه جول.اس.میگدال (جامعه شبکه ای، دولت ضعیف)، ضمن قراردادن دولت در بطن جامعه و درنظرگرفتن رابطه بازتابی و همکنشی دولت و جامعه، سیاست ها و عملکرد دولت مرسی و همچنین، دلایل سقوط وی را بررسی کند. روش پژوهش، کیفی از نوع تبیین علی و روش اجرای آن نیز، کتابخانه ای– اسنادی است.