تاثیر دی اکسید سیلسیوم بر دوام طبیعی و ریخت شناسی چندسازه چوب پلاستیک در برابر قارچ رنگین کمان (Trametes Versicolor)

این تحقیق با هدف بررسی تاثیر ذرات سیلیس بر دوام طبیعی و ریخت شناسی چندسازه چوب پلاستیک در برابر قارچ رنگین کمان (Trametes Versicolor) انجام گردید. آرد چوب با نسبت وزنی 60 درصد با پلی پروپیلن به همراه phc 2 انیدرید مالئیک پلی پروپیلنی مخلوط گردید. نانو و میکرو سیلیس نیز با نسبت های وزنی 0، 1، 3 و phc 5 به عنوان پرکننده مورد استفاده قرار گرفتند. فرآیند اختلاط در داخل دستگاه مخلوط کن داخلی انجام شد و نمونه های آزمونی با استفاده از دستگاه تزریق ساخته شدند. نمونه های آزمونی به مدت های 8، 12 و 16 هفته در مجاورت قارچ رنگین کمان با دمای 25 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 75 درصد مطابق با استاندارد BS 838:1961 قرار گرفتند. سپس کاهش جرم، جذب آب بلند مدت و ضریب انتشار رطوبت بر روی نمونه ها انجام گردید. جهت اطمینان از تشکیل پیوند هیدروژنی بین سیلیس و آرد چوب از طیف سنجی مادون قرمز (FTIR) و جهت ریخت شناسی چندسازه ها از میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM) استفاده گردید. نتایج نشان داد که با افزایش زمان مجاورت نمونه ها در محیط قارچ، کاهش جرم، جذب آب بلند مدت و ضریب انتشار رطوبت در چوب پلاستیک افزایش یافت، اما با افزایش سیلیس، از شدت پوسیدگی نمونه ها کاسته شد. تاثیر نانو ذرات سیلیس بر دوام طبیعی چندسازه چوب پلاستیک بیشتر از تاثیر میکرو ذرات سیلیس بود. نتایج طیف سنجی مادون قرمز حاکی از ایجاد پیوند هیدروژنی بین آرد چوب و سیلیس بود. نتایج میکروسکوپ الکترونی پویشی نیز نشان داد که با افزایش مجاورت نمونه ها با قارچ ترک های ریز و درشتی در چندسازه ایجاد گردید اما با افزایش سیلیس از میزان این ترک ها کاسته شد.