آسیب شناسی منابع و اطلاعات پزشکی از دوران اشکانی

نزدیک به پنج قرن حکومت اشکانیان بر ایران، دوره ای طولانی از تاریخ را در بر می گیرد که از جنبه های مختلف مورد بحث و مناقشه ی مورخین است. شاید به سختی بتوان دوره ایی را در تاریخ ایران به لحاظ قلت منابع و کمی آثار فرهنگی، معادل دوران اشکانیان دانست. از طرفی، 500 سال حکومت نسبتا آرام بر این پهنه ی وسیع، مستلزم وجود نوعی تمدن پیشرفته و استقرار زیرساخت های اساسی تمدنی است که از جمله ی آنان دارا بودن سطح بالای بهداشت و درمان است. تنوع اقوام مختلف در ایران و وجود راه های بازرگانی فراوان به همراه سطح بالای مبادلات تجاری بین شرق و غرب، خود دلیل دیگری بر وجود نوعی فرهنگ پویا در این امپراطوری است.
در خصوص شیوه های بهداشت و درمان ایران آن زمان، اطلاعات و اظهار نظرهای مورخین بسیار محدود و ناچیز است. یکی از دلایل این ضعف اطلاعاتی، عدم استفاده از روش های جدید تاریخ نگاری برای پر کردن شکاف های ناشی از عدم وجود اسناد و مدارک تاریخی است. این نوشتار با استفاده از روش استدلال و منطق تاریخی، به دنبال این است تا با تحلیل وضعیت سیاسی و فرهنگی حاکم بر دنیای آن روز، به دنبال فهمیدن نوع نگرش و عملکرد جامعه ی اشکانی نسبت به مقوله ی بهداشت و درمان و هم چنین، یافتن دلایل عدم وجود مظاهر آن در گفته های مورخین و پژوهش های علمی باشد.