بررسی نقش پلی مورفیزم ژنی اینترلوکین-8 و ابتلا به عفونت مجاری فوقانی تنفسی در ورزشکاران استقامتی

عفونت مجاری فوقانی تنفسی (URTI)، رایج ترین بیماری عفونی در بین ورزشکاران استقامتی تمرین کرده است و عملکرد ورزشی آن ها را مختل می کند. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر پلی مورفیزم اینترلوکین-8 (IL-8) بر شیوع عفونت مجاری فوقانی تنفسی در میان ورزشکاران استقامتی است.
این تحقیق از نوع هم گروهی تاریخی است که در آن 100 مرد ورزشکار سالم به دو گروه سالم یا مستعد ابتلا به URTI مکرر طبقه بندی شدند. جمع آوری نمونه های خونی، جداسازی DNA، زنجیره پلی مورفیزم چندگانه واکنشی (PCR) و روش PCR-RFLP اجرا شده و DNA ژنومی با استفاده از کیت QIAmp DNA Blood Mini استخراج شد. برای مقایسه توزیع ژنوتیپ ها بین دو گروه و برای تخمین نسبت عدم توافق (OR) ابتلا به URTI در رابطه با پلی مورفیزم IL-8، به ترتیب از مجذور کای پیرسون برای مقایسه کیفی توزیع ژنوتیپ های بین دو گروه و از روش رگرسیون لوجستیک برای تخمین نسبت عدم توافق (OR) استفاده شد.
تفاوت معناداری در توزیع ژنوتیپی پلی مورفیزم IL-8-251 بین ورزشکاران مستعد URTI و سالم دیده شد (1درصد=P). ژنوتیپ های بیان پایین IL-8 (AA) فراوانی بیشتری در گروه مستعد بیماری در مقایسه با گروه سالم داشت (81/46 درصد در برابر 55/7 درصد).
به نظر می رسد نقش تاثیر تغییرهای ژنتیکی بر احتمال ابتلا به URTI در جمعیت ورزشکاری را نشان داد و پلی مورفیزم های تک نوکلئوتیدی (SNPs) در ژن های IL-8-251 با پروفیل خطر تغییر یافته رابطه داشت. این مقادیر ممکن است در شناسایی افرادی که در زمان قرارگیری در معرض استرس جسمانی بالا، احتمال بروز عفونت بیشتری دارند، ارزش پیش بینی کننده داشته باشند.