طراحی و روان سنجی ابزار سنجش ویژگی دانشگاه به عنوان سازمان یادگیرنده ازدیدگاه رهبران آموزشی

دانشگاه ها به عنوان سازمان یادگیرنده مراکزی برای تعالی، یاددهی، تحقیق و عرضه دانش هستند. هدف این مطالعه طراحی و روان سنجی ابزار ویژگی های دانشگاه به عنوان سازمان یادگیرنده از دیدگاه رهبران آموزشی بود.
این مطالعه ترکیبی درسال 1392 در جامعه پژوهش اعضای هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی تهران و ایران انجام گرفت. بر اساس جلسات بحث گروهی (24نفر)، ابزار اولیه با 63 گویه طراحی شد که در سه دور دلفی (30 نفر) به 59 گویه تقلیل یافت. روایی ابزار از طریق شاخص تاثیر آیتم وبا استفاده از 10 عضو هیات علمی، نسبت و شاخص روایی محتوا با قضاوت 12 نفر انجام شد. از تحلیل عامل اکتشافی با تعداد نمونه 200 نفر جهت روایی سازه و از آزمون همسانی درونی (آلفای کرونباخ) با تعداد 20 نفرجهت پایایی استفاده شد.
از 59 گویه، 40 گویه پس از محاسبه امتیاز تاثیر آیتم با مقادیر بالاتر از 5/1، نسبت روایی محتوی بیش از 56/0 و شاخص روایی محتوی بالاتر از 79/0 انتخاب شد. بر اساس تحلیل عامل گویه های یاد شده 40 گویه حفظ شد که با در نظر گرفتن مقدار ارزش ویژه بالاتر از 1، در هفت عامل رهبری – شایستگی فردی، مدیریت دانش، یادگیری تیمی، مدیریت اطلاعات، ارزیابی عملکرد، تسهیل تغییر گروه بندی شد. ابزار یاد شده قادر به پیش بینی 6/64% از تغییرات کل ویژگی های سازمان یادگیرنده است.
نتایج این مطالعه شاهد مناسبی در خصوص استحکام ساختار عاملی و پایایی ابزار سنجش ویژگی دانشگاه به عنوان سازمان یادگیرنده بود. این نتایج می تواند در توسعه ابزار سنجش ویژگی دانشگاه به عنوان سازمان یادگیرنده در سایر مراکز علمی، مورد توجه پژوهشگران قرار گیرد.