بررسی همراهی پلی مورفیسم G103T ژن FXIII با سقط مکرر در شمالغرب ایران

سقط مکرر جنین در 1 الی 3 درصد خانم هایی که قصد دارند صاحب فرزند شوند، رخ می دهد. ترومبوفیلی از علل مستعدکننده سقط مکرر است. فاکتور XIII در انتهای آبشار انعقادی وجود دارد که سبب پایداری لخته می شود. شایع ترین پلی مورفیسم ژنG103T ،FXIII بوده که باعث تغییر فعالیت فاکتور XIII می شود.
70 بیمار با سابقه حداقل 2 بار سقط و 50 خانم بدون سابقه سقط و حداقل 1 تولد زنده به عنوان گروه کنترل از شمالغرب کشور مورد بررسی قرارگرفته اند. استخراج DNA به روش نمک اشباع از لوکوسیت ها صورت گرفت. برای بررسی پلی مورفیسم مورد نظر از واکنش زنجیره ای پلیمراز و همچنین تکنیک PCR-RFLP استفاده شد. بعد از تکثیر ناحیه موردنظر، از آنزیم محدودالاثرDdeI جهت تمایز دو آلل G و T استفاده گردید. به منظور تجزیه و تحلیل آماری از برنامه کای مربع استفاده شد.
از گروه بیمار 2 نفر (2.85%) دارای ژنوتیپ هموزیگوت (TT) بودند، در صورتیکه درگروه کنترل ژنوتیپ هموزیگوت (TT) مشاهده نشد (p>0.05). همچنین 19 نفر (27.1%) از گروه بیمار و 13 نفر (26%) از گروه کنترل دارای ژنوتیپ هترو(GT) بودند (p>0.05). بین این دوگروه تفاوت معنی داری از نظر آماری برای پلی مورفیسم G103Tمشاهده نگردید.
پلی مورفیسم ژن FXIII احتمالا از طریق اختلال در سیستم انعقادی سبب سقط جنین می شود. بررسی جهش G103T در بیماران مبتلا به سقط مکرر در جمعیت های دیگر توصیه می شود.