مقایسه اثر مصرف مکمل کوآنزیم Q10 بر توان هوازی، بی هوازی و کوفتگی عضلانی در ورزشکاران و غیرورزشکاران

کوآنزیم Q10 یک ماده شبه ویتامین محلول در چربی است که حامل ضروری الکترون در میتوکندری می باشد و در تولید انرژی و فعالیت ضد اکسیدانی، نقش مهمی بر عهده دارد. هدف این مطالعه پژوهشی نیمه تجربی، مقایسه اثر مکمل کوآنزیم Q10 بر توان هوازی، بی هوازی و برخی از شاخص های منتخب کوفتگی عضلانی تاخیری پسران ورزشکار و غیر ورزشکار بود.
60 پسر دانش آموز داوطلب، به روش نمونه در دسترس انتخاب که از بین آن ها و به طور تصادفی 20 نفر با میانگین سن، قد و وزن به ترتیب (80/0±30/16 سال، 6±172 سانتی متر، 55/7±76/62 کیلوگرم) انتخاب که در دو گروه ورزشکار (10 =n) و غیر ورزشکار (10 =n) طبقه بندی شدند. از هر دو گروه 4 مرتبه خونگیری (هر بار 5 سی سی مایع از ورید پیش آرنجی) طی دو مرحله (قبل و بعد از مکمل دهی) به عمل آمد که سطح پایه و تغییرات شاخص های کوفتگی تاخیری (LDH و CK)، با کیت آزمایشگاهی پارس آزمون و با دستگاه اتوآنالایزر AT- آلفا کلاستیک مورد ارزیابی قرار گرفت. قراردادهای ورزشی پژوهش، بروس (با استفاده از نوارگردان، جهت ارزیابی VO2max) و فالکنر (با استفاده از نوارگردان- 9/12 V= کیلومتر بر ساعت و 20 g=، جهت ارزیابی توان بی هوازی) بود. ضریب پایایی آزمون بروس و فالکنر به ترتیب در حدود 95/0 تا 99/0 و 76/0 تا 91/0 است. جهت بررسی تفاوت در مراحل مختلف نمونه گیری، تفاوت های درون گروهی و برون گروهی، از آزمون های آنالیز تحلیل واریانس (ANOVA)، SPSS، تی وابسته و تی مستقل در سطح معنی داری 05/0≥P استفاده شد.
یافته های پژوهش نشان داد که مصرف کوتاه مدت مکمل CoQ10 منجر به عدم تغییر معنی دار CK (19/0P=)، LDH (12/0P=)، توان بی هوازی (17/0P=) و توان هوازی (43/0P=) هر دو گروه ورزشکار و
غیر ورزشکار شد.
به طور کلی نتایج بیانگر این بودند که سطح آمادگی بدنی (مقایسه ورزشکار یا غیر ورزشکار بودن)، تاثیری در اثر مکمل کوآنزیم Q10 بر توان هوازی، بی هوازی و کوفتگی عضلانی نداشت و هر دو گروه به یک اندازه از مکمل بهره بردند.