بررسی ید دفعی ادرار در دوران بارداری در مناطق شهری شهرستان ارومیه در سال1392

در طول دوران بارداری سنتز هورمون های تیروئیدی و متعاقب آن نیاز به ید به دلیل نیاز بالای جنین افزایش می یابد. در صورت کاهش مصرف ید از طریق مادر، جنین دچار اختلالات کمبود ید می شود. هدف کلی این مطالعه بررسی الگوی تغییرات ید دفعی ادرار در طول دوران بارداری است.
در این مطالعه مقطعی 40 زن باردار در سه ماهه اول بارداری وارد مطالعه شدند. سابقه بیماری های تیروئیدی و سقط جنین از معیارهای خروجی این مطالعه بود. نمونه های تصادفی ادرار در سه ماهه اول، دوم و سوم جمع آوری شد و ید دفعی ادرار (urinary iodine excretion: UIC) با استفاده از روش کالریمتری سندل- کولتهف اندازه گیری شد.
میانه ید دفعی ادرار در سه ماهه اول، دوم و سوم به ترتیب برابر μg/L 5/116، μg/L8/98 و μg/L100 بود. با استفاده از آزمون اندازه گیری های مکرر، تغییرات معنی داری(2/0P=) در ید دفعی در طول دوران بارداری مشاهده نشد. درصد فراوانی کمبود ید( μg/L150UIC < ) در سه ماهه اول، دوم و سوم بارداری به ترتیب برابر 72%، 75% و 86% بود.
این مطالعه نشان داد که میانه ید دفعی ادرار(μg/L 1/105) در میان زنان باردار ساکن شهرستان ارومیه با مقادیر توصیه شده از سوی سازمان جهانی بهداشت برای دانش آموزان و زنان غیر باردار پائین تر است. همچنین شیوع کمبود ید(μg/L 150UIC < ) در این منطقه در مقایسه با مناطق با کفایت ید، بالا بوده و نشانگر لوزوم ارائه ی مکمل یاری ید در این منطقه می باشد.