مقایسه ی تجویز خوراکی غلظت های مختلف جلبک دونالیلا سالینا Dunaliella salina بر میزان کاروتنوئید پوست و رنگ ماهی سورم (Heros serverus)

رنگ ماهی به عنوان یکی از شاخص های مهم در بازارپسندی و یکی از فاکتورهای تجاری در آبزی پروری به شمار می رود. در این تحقیق اثر تجویز خوراکی غلظت های مختلف جلبک دونالیلا سالینا بر میزان بتاکاروتن پوست، رنگ پوست و باله های ماهی سورم (H.serverus) مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور تعداد 180 قطعه ماهی با میانگین وزن (g5/0±27) به 4 تیمار در 3 تکرار تقسیم شدند: تیمار اول با غذای پایه فاقد جلبک دونالیلا ((G1 و سه تیمار دیگر به ترتیب با غلظت 50 (G2)، 100 (G3) و 200 (G4) میلی گرم جلبک دونالیلا سالینا در کیلوگرم خوراک، تغذیه شدند. بعد از 6 هفته تغذیه از ماهی های هر تیمار عکس دیجیتال و نمونه ی پوست تهیه گردید. میزان بتاکاروتن پوست و شاخص های رنگ (Chroma، Hue، b*، a*، L* E* و ΔE) بین تیمارها مقایسه گردیدند. نتایج نشان داد که میزان بتاکاروتن در تمامی تیمارها افزایش معنی داری نسبت به تیمار شاهد داشت (05/0P<) و بیش ترین میزان بتاکاروتن برابر 45/0±06/4 mg/kg مربوط به تیمار G4 بود. در ناحیه ی تنه و باله شاخص های (Chroma، b*، L*) تفاوت معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد (05/0P>). در ناحیه ی تنه شاخص های (a*، ΔE، E*) افزایش و شاخص Hue کاهش معنی داری در تیمارهای (G3) و (G4) نسبت به تیمار شاهد نشان داد (05/0P<). در ناحیه ی باله ها شاخص های E* و a* در تیمارهای (G3) و (G4) افزایش معنی داری نسبت به تیمار شاهد داشت (05/0P<). میزان شاخص EΔ در تمامی تیمارها افزایش معنی داری نسبت به تیمار شاهد داشت (05/0P<)، که بیش ترین میزان افزایش مربوط به تیمار (G4) بود. شاخص Hue در تیمار (G4) کاهش معنی داری نسبت به تیمار شاهد نشان داد (05/0P<). با توجه به قیمت مناسب ، در دسترس بودن و امکان تولید وسیع، از این جلبک می توان به عنوان یک منبع کاروتنوئید و ماده ای برای بهبود رنگ در ماهی استفاده نمود.