بررسی برخی فاکتورهای هماتولوژیکی و بیوشیمیایی در گاوان فاقد علایم بالینی آلوده به تیلریا آنولاتا

تیلریا آنولاتا یکی از تک یاخته های خونی منتقل شونده توسط کنه های سخت در گاو و گاومیش است که باعث ایجاد تیلریوزیس گرمسیری در گاوان آلوده می شود. این بیماری به عنوان یکی از بیماری های مهم به وجود آورنده ی خسارات اقتصادی در بسیاری از کشورها است. در بررسی حاضر از تعداد 90 راس گاو ماده ی 2 الی 5 ساله ی بومی در شهر اهواز (30 راس فاقد آلودگی تک یاخته ای، 30 راس مبتلا به تیلریوزیس، 30 راس آلوده به تیلریا و فاقد نشانه ی بالینی) خون گیری به عمل آمد و سپس برخی از فاکتورهای هماتولوژی و بیوشیمیایی آن ها مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که در گروه مبتلا به تیلریوز میزان RBC، HB، PCV، MCHC، WBC به شکل معنی داری از گروه کنترل کم تر است (05/0>P). در گروه مبتلا به تیلریوز و گروه آلوده ی فاقد نشانه، شمارش تعداد ائوزینوفیل به شکل معنی داری از گروه کنترل بیش تر، ولی شمارش تعداد نوتروفیل در گروه مبتلا به تیلریوز به شکل معنی داری از گروه کنترل و گروه آلوده ی فاقد نشانه کم تر بود (05/0>P). شمارش تعداد لنفوسیت نیز در درگروه مبتلا به تیلریوز و گروه آلوده ی فاقد نشانه نیز نسبت به گروه کنترل به شکل معنی داری کم تر بود (05/0>P). در بررسی گروه آلوده ی فاقد نشانه های بالینی، تنها پلاکت، لنفوسیت، نوتروفیل و ائوزینوفیل تغییرات معنی داری نشان دادند (05/0>P). میزان فعالیت آنزیم های ALT، AST، ALP و همچنین مقادیر BUN گروه بیمار نیز به شکل معنی داری از گروه کنترل بیش تر بود (05/0>P). بررسی حاضر نشان داد که برخلاف گروه مبتلا به بیماری، در گاوان آلوده ی فاقد نشانه ی بالینی، فاکتورهای مورد بررسی پس از طی دوره ی بیماری به حالت طبیعی باز می گردند.