اثر غلظت های مختلف روی بر برخی خصوصیات فیزیولوژیک گیاه اسفرزه (Plantago ovata L.) تحت تنش شوری

استفاده از کودهای ریزمغذی مانند روی در شرایط بروز عوامل محدودکننده طبیعی از جمله شوری می تواند کمک بسیار مهمی در توسعه کشت گیاهان دارویی در اکثر نقاط کشور نماید. به منظور بررسی عکس العمل گیاه دارویی اسفرزه (Plantago ovata L.) نسبت به مصرف روی در شرایط تنش شوری، در پاییز 1392 آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. شوری با کلرید سدیم در پنج سطح (0، 50، 100، 150 و 200 میلی مولار) و روی از منبع سولفات روی با سه سطح (85/3 (شاهد)، 7/7 و 55/11 میکرومولار) انتخاب شدند. نتایج نشان داد اثر شوری و روی و برهم کنش آن ها بر بیشتر شاخص های فیزیولوژیک گیاه اسفرزه معنی دار بودند. با افزایش غلظت روی در سطوح شوری صفر، 100 و 150 میلی مولار، قند محلول برگ 50 درصد افزایش یافت. در سطح صفر و 200 میلی مولار شوری، با افزایش غلظت روی میزان پرولین بیش از دو برابر افزایش یافت. شوری موجب افزایش درصد نشت الکترولیت ها شد به طوری که با افزایش هر سطح شوری میزان نشت از 30 تا 50 درصد افزایش نشان داد. پروتئین محلول برگ با افزایش مصرف روی 36 درصد افزایش یافت. به طور کلی مصرف 7/7 میکرو مولار روی در همه صفات نتیجه بهتری را به همراه داشته است و از طرفی در سطوح شوری بالا در صورت مصرف مقادیر زیاد روی، مقدار مواد محلول سازگار (قند های محلول و پرولین برگ) افزایش یافت. بنابراین می توان برای کاهش اثر شوری غلظت روی را در محلول هوگلند تا 7/7 میکرو مولار افزایش داد.