ارزیابی و تحلیل وضعیت ایمنی در پارک های شهری (نمونه موردی: پارک کوهسنگی و پارک بسیج شهر مشهد)

رشد و توسعه روزافزون شهرها، عوارض مدرنیسم و زندگی شهرنشینی، توسعه هرچه بیشتر فضای سبز و پارک ها را که در بهبود شرایط و کیفیت زندگی شهروندان و آرامش و لذت آن ها نقش موثری دارد، ضرورت می بخشد، ولی این فضاهای شهری درصورتی که نتوانند ایمنی شهروندان را تامین کنند، می توانند سلامت تمامی شهروندان به ویژه کودکان و کهنسالان را تهدید کنند. با توجه به اینکه تحقق ایمنی در زیربخش های مختلف پارک تاثیر مستقیمی بر میزان استفاده شهروندان و رضایت آنان از پارک خواهد داشت، در این مقاله به بررسی وضعیت ایمنی پارک های شهری در شهر مشهد براساس شاخص های احساس ایمنی، ایمنی بهداشتی، ایمنی فیزیکی، ایمنی روشنایی و دسترسی فیزیکی پرداخته شده است.
جامعه تحقیق، دو پارک در شهر مشهدیکی در منطقه توسعه یافته تر شهر (پارک کوهسنگی در منطقه هشت شهرداری مشهد) و دیگری در منطقه کمتر توسعه یافته شهر (پارک بسیج در منطقه چهار شهرداری) است که از طریق تعیین جامعه آماری از روش کوکران و تکمیل پرسش نامه (در سطح 200 نمونه) به جمع آوری اطلاعات و تحلیل آن پرداخته شده است.
یافته ها/ نتایج تحقق نشان می دهد که وضعیت ایمنی در پارک های واقع در مناطق توسعه یافته شهر مشهد در مقایسه با مناطق کمتر توسعه یافته، از وضعیت مناسب تری برخوردار است و کاربران پارک کوهسنگی شهر مشهد، بسیار بیشتر از کاربران بوستان بسیج احساس ایمنی می کنند.
در مطالعات ریز از وضعیت احساس ایمنی شهروندان پارک کوهسنگی مشخص شد که شاخص مورد نظر در حد بالاتر از متوسط یا مطلوب قرار دارد، در حالی که میزان این شاخص در پارک بسیج کمتر از حد متوسط است.