بررسی تاثیر درمان شناختی- رفتاری گروهی بر طرحواره های ناسازگار افراد دارای سوء مصرف مواد

طرحواره های ناسازگار اولیه، الگوهای هیجانی و شناختی خودآسیب رسانی هستند که منجر به شکل گیری باورهای غیرمنطقی میشوند. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان شناختی– رفتاری گروهی بر طرحواره های ناسازگار افراد دارای سوء مصرف مواد بود.
پژوهش حاضر پژوهشی نیمه تجربی بوده و طرح پژوهش حاضر پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری شامل مردان معتاد مراجعه کننده به کلینیک های اعتیاد شهرستان کرج در سال 1389 بود. تعداد 30 معتاد به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. جهت سنجش و ارزیابی آزمودنی ها در مرحله پیش آزمون و پس آزمون از فرم کوتاه پرسشنامه یانگ استفاده گردید. در مورد گروه آزمایش 12 جلسه درمان شناختی- رفتاری اجرا گردید، اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت ننمودند. پس از اجرای پس آزمون داده ها با روش تجزیه و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل پس از اجرای درمان شناختی-رفتاری در حوزه های پنجگانه طرحواره تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0(p<.
یافته های پژوهش حاضرگویای اهمیت درمان شناختی- رفتاری گروهی بر کاهش طرحواره های ناسازگار معتادین می باشد و با توجه به اهمیت این طرحواره ها در ایجاد مشکلات روان شناختی می تواند جنبه تکمیلی درمان دارویی در بهبود مشکلات روانشاختی همراه با اعتیاد را داشته باشد.