مقایسه پیامدها و عوارض عمل جراحی رفع فشار، وسیله گذاری و جوش دهی ستون فقرات به روش یک مرحله ای با دو مرحله ای در بیماران مبتلا به اختلالات دژنراتیو هم زمان ستون فقرات کمری و گردنی؛ یک کارآزمایی بالینی

در سطح جهانی، مطالعات اندکی در مورد روش ارجح زمان بندی جراحی گردن و کمر در بیماران مبتلا به درگیری هم زمان ستون فقرات گردنی و کمری با فرایندهای دژنراتیو از قبیل تنگی کانال هم زمان کمری و گردنی انجام شده است که اغلب این مطالعات، گذشته نگر هستند. از این رو، کارآزمایی بالینی حاضر، با هدف مقایسه ی پیامدها و عوارض عمل جراحی یک مرحله ای با دو مرحله ای طراحی گردید.
مطالعه ی حاضر یک کار آزمایی بالینی بود. 20 بیمار مبتلا به تنگی هم زمان فقرات گردنی و کمری که بر اساس معیارهای بالینی نیازمند مداخله ی الزامی جراحی روی هر دو ناحیه ی گردنی و کمری بودند، به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه یک مرحله ای، رفع فشار، وسیله گذاری و جوش دهی ستون فقرات گردنی و کمری به صورت هم زمان و طی یک عمل توسط دو تیم جراح انجام شد. در بیماران گروه دو مرحله ای، جراحی های گردن و کمر به صورت جداگانه و طی دو عمل مجزا انجام شد. خونریزی حین عمل، تعداد واحد گلبول قرمز ترانسفیوژن شده ی حین و بعد از عمل، مجموع زمان عمل، زمان ریکاوری، روزهای بستری در بیمارستان، مجموع هزینه ها و عوارض بعد از عمل میان دو گروه مقایسه شد. همچنین، نتایج بهبود بالینی اولیه در پایان ماه اول پس از اعمال جراحی با استفاده از پرسش نامه ی گردنی و کمری Oswestry میان دو گروه ارزیابی شد. از آزمون های t، 2χ و همبستگی Pearson جهت آنالیز داده ها استفاده شد.
زمان عمل، زمان ریکاوری، تعداد روزهای بستری در بیمارستان و هزینه های کلی در گروه یک مرحله ای، به شکل معنی داری کاهش یافته بود. اختلاف آماری معنی داری میان دو گروه از لحاظ میزان خونریزی حین عمل، تعداد واحد خون تزریق شده و عوارض بعد از عمل وجود نداشت. نتایج بهبود بالینی اولیه، پس از اعمال جراحی در دو گروه یکسان بود (05/0 < P).
انجام عمل به شیوه ی یک مرحله ای در صورت اجازه ی شرایط عمومی بیمار و وجود امکانات و تیم های مجرب جراحی، نتایج بالینی قابل مقایسه ای با روش دو مرحله ای دارد و عوارض بالقوه و خطرات بیشتری نیز ندارد.