بررسی مقایسه ای میانگین برون ده قلبی اندازه گیری شده با دو روش فونوکاردیوموگرافی و اکوکاردیوگرافی ترانس توراسیک در بیماری های دریچه ای و مادرزادی قلب

هدف این مطالعه، مقایسه ی برون ده قلبی حاصل از روش ترانس توراسیک اکوکاردیوگرافی و فونوکاردیوگرافی در بیماران مبتلا به بیماری های دریچه ای و ناهنجاری های مادرزادی قلبی بود.
تعداد 71 نفر بیمار (39 پسر و 32 دختر) با محدوده ی سنی 5 روز تا 13 سال (با میانگین سنی 5/22 ماه) تحت بررسی قرار گرفتند و برون ده قلبی در این افراد به روش ترانس توراسیک اکوکاردیوگرافی اندازه گیری شد. سپس صداهای قلبی توسط استتوسکوپ الکترونیک ضبط شد و تحت آنالیز صوتی قرار گرفت و برون ده قلبی با استفاده از این آنالیز محاسبه شد.
میانگین برون ده قلبی حاصل از دو روش ترانس توراسیک اکوکاردیوگرافی و فونوکاردیوگرافی، به ترتیب 98/0 ± 62/4 و 96/0 ± 55/4 گزارش شد. مقادیر حاصل از ترانس توراسیک اکوکاردیوگرافی، به طور معنی داری بیشتر از مقادیر حاصل از فونوکاردیوگرافی بود (050/0 > P). آنالیز همبستگی Pearson، همبستگی معنی داری را میان برون ده قلبی در دو روش ترانس توراسیک اکوکاردیوگرافی (99/0 = r) و فونوکاردیوگرافی (74/0 = r) نشان داد (050/0 > P).
برون ده قلبی محاسبه شده به روش فونوکاردیوگرافی، نمی تواند جایگزین دقیقی برای مقادیر جاصل از تراس توراسیک اکوکاردیوگرافی باشد. با این وجود، با توجه به همبستگی گزارش شده، فونوکاردیوگرافی می تواند تخمین قابل قبولی از برون ده و وضعیت قلبی بیمار نشان دهد و به نظر می رسد روش مناسبی برای غربال گری بیماران در مراکز و مناطقی باشد که امکانات پیشرفته مانند اکو را در اختیار ندارند.