تاثیر سطوح مختلف اسید آمینه لیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده بر عملکرد، ایمنی و فراسنجه های خونی بوقلمون های نر گوشتی در دوره آغازین

این پژوهش به منظور تعیین سطح مطلوب لیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده در مرحله آغازین بر اساس عملکرد، فراسنجه های خونی و پاسخ ایمنی بوقلمون های نر گوشتی انجام شد. این آزمایش، با160 قطعه بوقلمون سویه BUT6 در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 تیمار (سطوح اسیدآمینه لیزین قابل هضم: 330/1، 405/1، 480/1، 550/1، 630/1، 705/1، 780/1 و 855/1درصد)، 4 تکرار و 5 قطعه پرنده در هر تکرار به مدت 3 هفته (از سن 8 تا 28 روزگی) انجام شد. جیره های آزمایشی از لحاظ میزان انرژی قابل سوخت و ساز، نیتروژن، تعادل الکترولیت ها و سایر موادمغذی یکسان بودند. در این آزمایش اثرات سطوح مختلف اسید آمینه لیزین قابل هضم بر عملکرد و فراسنجه های خونی معنی دار بود (05/0p<). افزایش میزان لیزین قابل هضم تا سطح 705/1درصد باعث افزایش وزن زنده، بهبود ضریب تبدیل غذایی، کاهش نسبت هتروفیل به لنفوسیت، پروتئین کل، آلبومین و کاهش اسیداوریک سرم در بوقلمون های نر گوشتی گردید. با افزایش سطح لیزین قابل هضم تعداد گلبول های سفید خون افزایش یافت. نتیجه نهایی این که افزایش سطح لیزین قابل هضم می تواند منجر به بهبود عملکرد و پاسخ ایمنی بوقلمون گوشتی شود.