مطالعه فلوریستیک و شکل زیستی گیاهان منطقه پردیس شیراز. استان فارس

محیط زیست طبیعی و ذخایر ژنتیک ناحیه پردیس واقع در کیلومتر 5 جاده صدرا - شیراز به دلیل فعالیت های عمرانی و توسعه ای بسیار در چند سال اخیر دستخوش تغییرات سریع و شدیدی شده است. در یک طرح پژوهشی که در سال های 1391 و 1392 اجرا شد پوشش گیاهی منطقه مورد ارزیابی قرار گرفت و گیاهان موجود در فصول مختلف جمع آوری شد. شناسایی نمونه ها با مطالعات میکروسکوپی و استفاده از کتاب های مرتبط با فلور ایران و منابع کتابخانه ای و اینترنتی انجام شد. برای حفظ و نگهداری ذخایر گیاهی منطقه، این نمونه ها پس از شناسایی و طبقه بندی به مجموعه هرباریوم دانشگاه آزاد اسلامی شیراز افزوده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که 289 گونه متعلق به 47 خانواده گیاهی در منطقه پردیس وجود داشت. یک نهانزاد آوندی، یک بازدانه و 45 نهاندانه (شامل41 دولپه و 4 تک لپه) شناسایی شد. بیش ترین تعداد گونه ها به ترتیب در خانواده های نخود (Papilionaceae) با 49 گونه، کاسنی (Asteraceae) و گندم (Poaceae) هر کدام 38 گونه، شب بو (Brassicaceae) 19 گونه و نعناع (Lamiaceae) با 15 گونه مشاهده شد. بیش ترین تنوع گونه ای مربوط به جنس های گون (Astragalus) با 10 گونه، ماشک (Vicia) با 8 گونه و تاج خروس (Amaranthus) با 6 گونه بود. درصد فراوانی شکل های زیستی گیاهان در منطقه به ترتیب 40/63 درصد تروفیت، 63/21 درصد همی کریپتوفیت، 20/6 درصد کامفیت، 45/4 درصد کریپتوفیت، 33/2 درصد فانروفیت و 99/1 درصد ژئوفیت بود. از ویژگی های مهم منطقه پردیس، غنای قابل توجه گونه های گیاهی علیرغم وسعت محدود منطقه بود.