بررسی تاثیر احساس آنومی بر امکان کنش ارتباطی (مورد مطالعه: شهر مشهد)

هدف مقاله حاضر بررسی رابطه احساس آنومی و امکان کنش ارتباطی است. برای نیل به این هدف در گام اول با تاکید بر رویکردهای جامعه شناختی و روان شناسی اجتماعی آنومی و نظریه کنش ارتباطی هابرماس تلاش شد تا چارچوب مفهومی تنظیم شود. در گام دوم از روش پیمایش و ابزار پرسشنامه استفاده شد. روش نمونه گیری در مقاله حاضر خوشه ایچند مرحله ای و حجم نمونه بر پایه فرمول کوکران 400 نفر از شهروندان بالای 18 سال شهر مشهد است. ضرایب همبستگی بین متغیرهای تحقیق معنادار بود و فرضیات پژوهش تایید شدند، به این ترتیب هر سه بعد احساس آنومی یعنی بی معنایی، بی قدرتی و بت وارگی پول با امکان کنش ارتباطی رابطه معناداری داشتند. یافته های حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد از میان ابعاد متغیر مستقل (بی معنایی و بی اعتمادی، بی قدرتی و بت وارگی پول) بت وارگی پول، در تعیین کنش ارتباطی سهم به سزایی دارد و دو بعد بی معنایی و بی اعتمادی به واسطه بت وارگی، نقش تعیین کننده ای در کنش ارتباطی دارند.