بررسی رابطه ی ابعاد رهبری تحول آفرین و درگیری شغلی کارکنان از دیدگاه مدیران دربیمارستانهای آموزشی شهر یزد در سال 1392

در طلیعه قرن جدید در سازمان های بهداشتی و درمانی، همواره نیاز به تغییرات ریشه ای و خلاقیت های کاری احساس می شود. امروزه سبک جدیدی از مفهوم رهبری با عنوان رهبری تحول آفرین مطرح است ،که این سبک سرپرستان کارکنان را تحت تاثیر قرار می دهد تا توانایی های خود را ارتقا دهند و موجب به بوجود آوردن تغییرات مثبت در عملکرد پرسنل برای انجام بهتر کارها و تقویت یادگیری و افزایش توانایی کارکنان میشوند. از سوی دیگر مفهوم درگیری شغلی نیز یکی ازموضوعات مهم سازمانی است که به درجه ای که اشخاص به لحاظ روان شناختی با شغل فعلی شان هویت یابی می کنند، اشاره دارد. هدف این پژوهش بررسی رابطه ی ابعاد رهبری تحول آفرین و درگیری شغلی کارکنان از دیدگاه مدیران دربیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد در سال 1392 بود .
پژوهش حاضر از نوع توصیفی –تحلیلی می باشد .جامعه ی پژوهشی شامل کلیه ی مدیران(عالی،میانی،عملیاتی) بیمارستان های آموزشی (شهید صدوقی ،رهنمون ،افشار،سوانح و سوختگی) بودندکه به علت محدود بودن جامعه ی پژوهش کل جامعه به عنوان نمونه انتخاب شد( نفر180 )داده ها توسط پرسشنامه ی رهبری تحول آفرین از دیدگاه مدیران باس و الیو و نیز پرسشنامه ی درگیری شغلی توماس جمع آوری و با استفاده از شاخص های آماری توصیفی چون میانگین ،انحراف معیار و ضریب همبستگی پیرسون ودر قالب نرم افزار spss18 تحلیل شد.
یافته ها نشان می دهند که بین رهبری تحول آفرین وچهار بعد آن (ترغیب ذهنی،انگیزش الهام بخش ،نفوذ آرمانی ،ملاحظات فردی) با درگیری شغلی در چهار بیمارستان باr=289 وp=0/01 رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد.
رهبر تحول افرین در بیمارستانها موجب به بوجود آوردن تغییرات مثبت در عملکرد پرسنل برای انجام بهتر کارها و تقویت یادگیری و افزایش توانایی کارکنان میشود.