بررسی فراوانی تومورهای سر و گردن در کودکان مراجعه کننده به مراکز پاتولوژی شهر کرمانشاه طی 10 سال گذشته (91-82)

نئوپلاسم ها به عنوان دومین عامل مرگ و میر کودکان کمتر از 15 سال شناخته شده اند.هدف از این مطالعه بررسی فراوانی تومورهای سر و گردن در کودکان 15 سال و کمتر بود.
این مطالعه توصیفی گذشته نگر با استفاده از گزارشات پاتولوژی در آرشیو بخش آسیب شناسی بیمارستان کودکان کرمانشاه از سال 1382 تا سال 1391 انجام گردید. پرونده ها بازبینی و اطلاعات مربوط به جنسیت، سن، محل تومور و تشخیص هیستوپاتولوژیک ثبت شد. داده ها توسط نرم افزار آماری20 SPSS و با استفاده از آمارهای توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
تعداد 196 کودک شامل 98 پسر و 98 دختر در سنین 17 ماه تا 15 سال با میانگین 3/4±3/9 سال مورد بررسی قرار گرفتند. از این میان، 3/88% دارای تومورهای خوش خیم و7/11% مبتلا به تومورهای بدخیم بودند. فراوان ترین تومورهای خوش خیم فولیکولار هایپرپلازی (7/27%)، کیست اپیدرمال (1/12%)، پیوژنیک گرانولوما (4/10%) بود. از 23 تومور بدخیم، پاپیلاری کارسینوما (8/34%) شایع ترین بود و سپس بازال سل کارسینوما (1/26%)، لنفوما (1/26%) و اسکواموس سل کارسینوما (13%) در رده های بعدی بودند. ابتلا به تومورهای خوش خیم در پسرها نسبت به دخترها 06/1 به 1 و برای تومورهای بدخیم 65/0 به 1 بود. گردن به عنوان شایع ترین محل بروز تومورهای خوش خیم و نیز تومورهای بدخیم شناسایی شد.
یافته های این مطالعه نشان داد که در کودکان تا سن 15 سالگی، تومورهای بدخیم بطور غالب در دخترها بروز می کنند، در حالی که بروز تومورهای خوش خیم بین پسرها و دخترها تقریبا مشابه است.