بررسی تاثیر دو وضعیت مفصل شانه (وضعیت 90 و صفر درجه ی Abduction) حین عمل بای پس عروق کرونر بر سرعت هدایت اعصاب در بیماران مبتلا به دیابت

هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر وضعیت شانه حین عمل بای پس عروق کرونر بر علایم بالینی و سرعت هدایت عصبی اعصاب اندام فوقانی در افراد مبتلا به دیابت بود.
در این کارآزمایی بالینی، 20 نفر بیمار مبتلا به دیابت که کاندیدای عمل قلب باز بودند، به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند. در گروه مورد، دست در حین عمل در حالت باز (90 درجه) و در گروه شاهد دست در کنار بدن (صفر درجه) قرار می گرفت. آزمون های الکترودیاگنوزیس شامل بررسی دامنه ی موج و سرعت هدایت حسی و حرکتی اعصاب Median، Radial و Ulnar دست چپ بود. معاینات بالینی شامل بررسی کرختی و پارستزی (خواب رفتگی) هر دو دست بود.
مقایسه ی میانگین تغییرات آمپلی تود و سرعت هدایت عصبی اعصاب Median، Radial و Ulnar در گروه شاهد بعد از مداخله برای همه ی متغیرها تغییر معنی داری نشان داد (050/0 > P). میانگین تغییرات آمپلی تود و سرعت هدایت اعصاب Median، Radial و Ulnar در گروه مورد، به جز سرعت هدایت حرکتی Radial و آمپلی تود حسی Ulnar، تغییر معنی داری را نشان دادند (050/0 > P). مقایسه ی بین گروهی میانگین آمپلی تود و سرعت هدایت عصبی بعد از عمل، تنها در آمپلی تود حسی Ulnar تغییر معنی داری را نشان داد (050/0 > P).
وضعیت 90 درجه ی Abduction شانه حین عمل بای پس عروق کرونر، باعث کاهش آسیب اکسونال فیبرهای حسی عصب Ulnar می شود