بررسی تاثیر تغییرات الگوی مسکن در روستا- شهرها (مطالعه موردی: روستا-شهر محمدآباد شهرستان زابل)

مسکن به عنوان سرپناهی امن و مناسب در گذر زمان و در برخورد با شرایط و ویژگی های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، مذهبی و محیطی دستخوش تغییر و دگرگونی شده است و الگوهای متفاوتی را پذیرا گشته است؛ بنابراین هدف مقاله حاضر بررسی تاثیر تغییرات الگوی مسکن در روستا- شهرها می باشد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی، مبتنی بر بررسی منابع اسنادی، بررسی های میدانی و تکمیل پرسشنامه بوده است که پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 79 درصد برآورد گردید. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه خانوارهای روستا-شهر محمدآباد با حجم نمونه برابر با 348 خانوار است که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و تکمیل گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS، تجزیه وتحلیل شده اند. یافته ها نشان دهنده آن است که با توجه به نتایج آزمون کی -دو و سطح معناداری به دست آمده کوچک تر از 05/0 مساکن منطقه دارای کمبود فضاهای رفاهی
بوده اند و رفع همین کمبودها دلیلی بر روی آوردن ساکنان منطقه به الگوهای جدید مسکن بوده است. همچنین نتایج آزمون ویلکاکسون گویای آن است که بیش تر پاسخ دهندگان (50/86 درصد)، عقیده داشتند که تغییر الگوی ساخت مسکن بر افزایش کیفیت ابنیه و مصالح ساختمان آن ها موثر بوده است که آماره z با 312/7- و سطح معنی داری 000/0 نیز موید این مطلب است. نتایج دیگر تحقیق گویای آن است که مقدار مصرف انرژی از جمله مقدار مصرف کپسول گاز، مصرف نفت و مدت زمان استفاده از سیستم های سرمایشی و سیستم های گرمایشی در مساکن قدیمی کم تر از مساکن نوساز و جدید بوده است.