بررسی و نقد دیدگاه فخر رازی از آیه اولوا الفضل (نور: 24/ 22)

آیه 22 از سوره نور در نظر مفسران اهل سنت از جایگاه خاصی در مبحث خلافت، برخوردار است. برخی از مفسران این فرقه، بخصوص فخر رازی، درصدد برآمده اند از این آیه، علاوه بر این که منقبت ویژه و منحصر به فردی برای ابوبکر اثبات کنند، حقانیت خلافت او را نیز نتیجه بگیرند. اما از دیدگاه شیعه، این آیه به هیچ وجه، منقبت و فضیلتی را برای نامبرده بیان نمی کند و نمی توان از این آیه، صحت خلافت و امامت او را اثبات کرد و حتی اساسا، این آیه اختصاصی به ابوبکر ندارد. با توجه به ظاهر و سیاق آیه و نیز سبب نزول معتبر مراد از تعبیر ﴿اولوا الفضل ﴾تنها ابوبکر نیست و فضل نیز در اینجا به معنای فضل در دین نمی تواند باشد. از آنجا که اهل سنت در تفسیر این آیات، بر دو حوزه و ساحت استناد به روایات اسباب النزول و تحلیل درونی از دلالت آیه تکیه کرده اند، به تفکیک و به ترتیب، مستندات و ادله آنان نقد و بررسی خواهد شد.