بررسی اثربخشی سبک مذاکره بر شدت تعارض اخلاقی پرستاران بخش مراقبت های ویژه شاغل در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال 1394

امروزه پرستاران نظام سلامت با تعارضات اخلاقی پیچیده ای مواجه هستند. این امر شرایطی را مهیا می کند که انجام کار صحیح می تواند با ارزش ها و باورهای سایر ارائه دهندگان مراقبت بهداشتی مغایرت داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی سبک مذاکره بر شدت تعارض اخلاقی پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه ی بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی گیلان بود.
این مطالعه، یک پژوهش نیمه تجربی تک گروهی نوع قبل و بعد بود. تعداد 45 پرستار بخش مراقبت های ویژه ی دانشگاه علوم پزشکی گیلان به صورت نمونه گیری هدف مند انتخاب شدند. از پرسشنامه ی تعارض اخلاقی Falco - Pegueroles و همکاران، برای جمع آوری داده ها استفاده شد. ابتدا پرسشنامه ها توسط شرکت کنندگان تکمیل شد. سپس برای پرستارانی که میانگین نمره ی متوسط و بالا کسب کردند، کارگاه آموزشی سبک مذاکره برگزار شد. 8 هفته پس از مداخله، مجدد پرسشنامه ها میان شرکت کنندگان توزیع شد. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در این مطالعه از آزمون Paired Sample T-test و ANOVA جهت مقایسه ی میانگین شدت تعارض اخلاقی نمونه ها قبل و بعد از مداخله استفاده شد. میانگین شدت تعارض اخلاقی قبل از تشکیل کارگاه برابر با 22/53 بود. میانگین کاهش شدت تعارض اخلاقی پرستاران پس از 8 هفته 66/17 بود که این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار بود (05/0 P<). نتایج نشان می دهد بعد از مداخله، تعارض اخلاقی کاهش داشته است.
با توجه به نتایج می توان اذعان کرد که مذاکره موجب کاهش شدت تعارض اخلاقی در بخش مراقبت های ویژه می شود. لذا استفاده از مذاکره به عنوان راهبردی برای کاهش شدت تعارض اخلاقی در این بخش ها پیشنهاد می شود.