تبعیض مثبت به نفع زنان با تاکید بر حقوق شهروندی

شاید یکی از مهم ترین مسائل در برابری حقوق زن و مرد، توجه به تفاوت های طبیعی زن و مرد است. از منظر حقوق بشری توجه به حقوق طبیعی زنان اولین گام برای احقاق حقوق آنهاست. در این میان توجه به حق بر حیات، بهداشت و سلامت در کنار حق بر بیماری زنان بسیار مهم است. به نظر می رسد یکی از خلاهای بزرگ حقوق بشری معاصر غفلت از حقوق زن در دوران ناراحتی ماهانه ی اوست. حقوق زنان در دوران قاعدگی از جمله حقوق طبیعی آنهاست که زمینه ی لازم برای ایجاد تبعیض مثبت در حقوق شهروندی آنها را در کلیه ی نظام های حقوقی معاصر ضروری می سازد. گزاره ی فوق فرضیه ی اصلی نوشتار حاضر است. از این رو مقاله ی حاضر، با ادله ی روان شناختی، تاریخی و دینی، این مسئله را اثبات می کند که بهترین راه در تامین حقوق اجتماعی زنان، حمایت قانونی از وضعیت طبیعی ایشان در جامعه ی کنونی با ایجاد نوعی تبعیض مثبت است. نتیجه آن است که بر اساس ادله ی مذکور، چنین تبعیضی نه تنها رواست بلکه گریز ناپذیر است.