بررسی اثرات تاریخ کاشت و سطوح مختلف نیتروژن بر گیاه کتان دانه ای (Linum usitatissimum L.)

به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و سطوح مختلف نیتروژن بر ویژگی های کمی و کیفی کتان دانه ای،
آزمایشی با استفاده از کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، در چهار تکرار و در طی دو سال زراعی 1385-1384 و 1386-1385 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی یاسوج اجرا شد . پنج تاریخ کاشت شامل بیستم اسفند، یکم، دهم، بیستم فروردین و یکم اردیبهشت ماه در کرت های اصلی و چهار سطح کود شامل شاهد (بدون کود)، 50و 100 150 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از منبع اوره که 50 درصد به هنگام کاشت و 50 درصد به صورت سرک مصرف شد. نتایج تجزیه مرکب دو ساله داده های آزمایش نشان داد که با تاخیر در کاشت، ارتفاع گیاه، تعداد شاخه فرعی، تعداد میوه، عملکرد دانه، وزن هزار دانه، شاخص سطح برگ، ماده خشک، سرعت رشد محصول و درصد روغن به طور معنی داری کاهش یافت . مصرف 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص بر ارتفاع گیاه، تعداد شاخه فرعی، تعداد میوه، عملکرد دانه، شاخص سطح برگ، ماده خشک و سرعت رشد محصول افزایش معنی داری داشت. تاریخ کاشت اول با 1801/12 کیلوگرم در هکتار بیشترین و تاریخ کاشت پنجم با 760/48 کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد دانه را تولید کرد. هم چنین بیشترین و کمترین میزان عملکرد دانه در سطح 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص و شاهد به ترتیب 1895/22 و 1351/87 کیلوگرم در هکتار بود . بیشترین میزان روغن 34/6 درصد در تاریخ کاشت اول بدست آمد. تاریخ کاشت اول با 52/38 درصد بیشترین و تاریخ کاشت پنجم با 50/58 درصد کمترین اسید چرب لینولنیک را تولید کرد. تاریخ کاشت بر اسید های چرب اولئیک و لینولئیک اثر معنی داری نداشت. بیشترین اسید چرب لینولنیک 52/64 درصد و اسید چرب لینولئیک 15/36 درصد با مصرف 150 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص و بیشترین اسید اولئیک 20/59 درصد بدون مصرف کود نیتروژن بدست آمد.