اثرات آنتی اکسیدانی و آنتی آپوپتوتیکی رسواراترول در گلبول های قرمز خون و بیضه موش های صحرایی دیابتی

استرس اکسیداتیو به‌‌شدت با ایجاد دیابت و عوارض ناشی از آن در ارتباط می‌باشد. در بررسی حاضر، تاثیر رسوراترول بر وضعیت آنتی‌اکسیدان‌ها در موش‌های صحرایی دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین مورد مطالعه قرار گرفته است. تعداد 48 رت نر دو ماهه از نژاد ویستار و با وزن تقریبا مساوی بصورت تصادفی انتخاب و در چهار گروه 12 تایی گروه کنترل سالم، گروه کنترل دیابتی،گروه دیابتی دریافت کننده رسوراترول 5 (میلی گرم/ کیلوگرم)، گروه دریافت کننده مطلق رسوراترول قرار گرفتند. موش‌های مورد آزمایش بمدت 4 ماه در گروه‌های مربوطه تیمار گردیدند و در پایان، میزان مالون‌‌دی آلدیید (MDA) و فعالت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی سوپراکسید دسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و کاتالاز (CAT) گلبول‌های قرمز خون آن‌ها مورد سنجش و مقایسه گروه‌ها با آزمون‏ آنالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام گردید. سطح معنی‌داری 05/0p< در نظر گرفته شد.جهت تشخیص آپوپتوزیس از روش رنگ آمیزی تانل استفاده گردید که در این روش سلول های تانل مثبت به رنگ قهوه ای قابل رویت بودند.موش‌های دیابتی افزایش معنی‌داری را در میزان مالون‌‌دی آلدیید و کاهش معنی‌داری را در میزان فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید دسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز گلبول‌های قرمز خون نشان دادند (001/0p<). تجویز رسوراترول به موش‌های دیابتی منجر به کاهش معنی‌دار مقدار مالون‌دی‌آلدیید و افزایش معنی‌دار فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید دسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز گلبول‌های قرمز خون آن‌ها گردید (001/0p<).سلول های آپوتوتیک در بافت بیضه گروه دیابتی دریافت کننده رسوراترول در مقایسه با گروه دیابتی کاهش یافته بود. نتایج حاصل از این مطالعه، وقوع استرس اکسیداتیو را در دیابت مورد تایید قرار داده و اثرات آنتی‌اکسیدانی و آنتی آپوتوتیک رسوراترول را تایید مینماید.